Filipe III.a Borgoinakoa: berrikuspenen arteko aldeak

Haren lehenbiziko erreakzioa Ingalaterrarekiko aliantza berrestea izan zen. [[1420]]an [[Troyesko ituna]] sinatu zen, [[Henrike V.a Ingalaterrakoa]] Frantziako koroaren legezko oinordekotzat ezagutzen zuena, [[1423]]an arreba Ana Joan Lancasterkoarekin ezkondu zuen, eta Borgoinako tropek lagundu zioten Henrike V.ari ondoko urteetan<ref name="brit">{{erreferentzia|izena= René |abizena= Poupardin|url= https://en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclop%C3%A6dia_Britannica/Burgundy |izenburua= Burgundy |bilduma= 1911 Encyclopædia Britannica, Volume 4| argitaletxea= en.wikisource.org |sartze-data = 2016-03-16}}</ref>. Borgoinar tropak izan ziren [[1430]]ean [[Joana Arc-ekoa]] preso hartu eta ingelesen esku utzi zutenak.

 

 

[[1435]]ean Arraseko bakea sinatu zuen [[Karlos VII.a Frantziakoa]]rekin; horren bidez Borgoinak, ''[[de facto]]'', Frantziako Erresumatik independizatzea lortu zuen. Harrezkero gutxitan sartu zen Frantziako gorabeheretan, eta bere estatua gobernatzeaz arduratu zen. [[Dole (Jura)|Doleko]] unibertsitatea sortu zuen ([[1422]]), [[Flandes]]ko industria eta merkataritza sustatu zituen, eta artista ([[Jan van Eyck]], [[Rogier van der Weyden]], [[Hans Memling]]) zein idazleen ([[Jean Wauquelin]], [[Jean Miélot]]) babeslea izan zen<ref name="brit"></ref>. Aipagarria da [[1429]]an zalduntza ordena bat sortu zuela, ''Urrezko Ahari-larruaren Ordena'' ({{lang-fr|Ordre de la Toison d'or}}, {{lang-nl|Orde van het Gulden Vlies}}), aldi berean eredu etiko eta jokabidezko baten adierazpen gorena zena, eta orobat basailuak eta aliatuak biltzeko eta saritzeko tresna politikoa{{lur erref}}.