[[Fitxategi:Katioien koordinazioa perovskiten.png|thumb|Perovskiten ABO3 estruktura ezkerrean A katioia gelaxkan zentratua eta eskubian B katioia gelaxkan zentratua.]]
Perovskitek ABO<sub>3</sub> egitura dute non A eta B [[Metal|metalak]] diren eta 09 oxigenoa den. [[Oxigenoa]] duten perovskitak oso ohikoak izan arren [[Fluor|fluorrezko]] (KNiF<sub>3</sub>) eta metalezko perovskitak ere badaude. Normalean A [[Bolumen (espazioa)|bolumen ]] handiko [[katioi]] bat izaten da eta B tamaina txikiagoko katioia.<ref>E. Gutiérrez Ríos, “Química Inorgánica”, Reverté (2a ed. Rev.) (1988). Pág: 738.</ref> Kristaletan [[Polaritate magnetiko|polarizazio]] egonkor bat aurkitzen da, [[Dipolo magnetiko|dipoloak]] daude [[kristal]] barnean. Honek material [[ferroelektrikoa|ferroelektrikoak]] (eremu elektriko baten menpe ioiak mugitzea, fenomeno itzulgarria eremu magnetikoa kentzean) eta [[piezoelektrikoa|piezoelektrikoak]] (efektu bera eremu magnetiko baten menpe jarri ordez presiopean jarriz) izatea eragiten du. Ondorioz [[Energia mekaniko|energia mekanikoa]] [[Energia elektriko|energia elektrikoan]] bilakatzen dute eta alderantziz. Horregatik aplikazio asko dituzte: mikrofonoetan, itsaspeko [[Sonar|sonarretan]], bibrazio sentsoreetan, [[Ultrasoinu|ultrasoinuen]] transduktoreetan, bozgorailuetan, etab.
[[Fitxategi:Perovskita kubikoa eta tetragonala.png|thumb|KNiF<sub>3</sub> perovskita kubiko primitiboa eta KCuF<sub>3</sub> perovskita tetragonal primitiboa.]]
