La Sociedad Patriótica de San Sebastián: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t est |
tNo edit summary |
||
6. lerroa:
Elkarteak ezaugarri zituen printzipio liberalen defentsa, foruen herra eta espainiazaletasuna, [[Josu Tellabide]] Donostiako etnologoaren arabera. Alde horretatik, 1840an, Donostia Nafarroan sartzea eskatu zioten Madrilgo gobernuari, Gipuzkoa foruzalea baitzen, eta Nafarroak, berriz, uko egin zien foruei.<ref name=":0" />
[[Jose
Labur esateko, M.A. Barcenilla eta I. Gonzalez de Garairen aburuz, elkarte hura osatzen zuten handikiek "beren ideario politikoa eta interes ekonomikoak Donostiako erakundeenak izatea lortu zuten, honela, donostiarren helburuak eta pertsonaia horienak nahasiz. Praktikan, ekonomiazko eta promozio politikozko interesek, gehien bat, osaturiko talde oligarkiko batean bilakatu zen. Botere ekonomiko eta politikoa euskarri harturik, horiek ematen zieten prestigioa eta erakundeetan zuten hegemonia erabiliz, biztanleria osoari beren interesak eta ideiak ezarri zizkioten, donostiar guztienak zirelakoan".<ref>BARCENILLA, M.A.; GONZALEZ DE GARAI, I.: ''Jauntxoak, burgesak eta foruak''. Donostia: Gaiak, 1989. 59. orria.</ref> [[Pasaia|Pasaiako]] egoera, hein batean, antzekoa izango zen, Joaquín María Ferrer elkartekidea udalerri horretako ordezkari izan baitzen 1831an Azpeitian ospatu ziren Batzar Nagusietan.
|