Ayyubtarren dinastia: berrikuspenen arteko aldeak

| izena= AiubtarAyyubtarren leinuadinastia

| a1=[[Fatimitar Kaliferria|FatimitarFatimatar kalifaldia]]

'''AiubtarrakAyyubtarrak'''<ref>{{ErreferentziaEuskaltzArauErref|urlarau-zk=http://www1.euskadi.net/harluxet/hiztegia1.asp?sarrera=aiubtarrak182|egileaarau-izenb=HarluxetDinastien Hiztegi Entziklopedikoa|izenburua=Aiubtarrakizenak}}</ref> ([[kurduera]]z:{{lang-ku|ایوبیان}}, ''Eyûbiyan'') leinu [[kurdu]] [[sunita]] izan zen<ref>Özoğlu, Hakan, ''Kurdish notables and the Ottoman state'', (State University of New York, [[2004]]), 46. orr.</ref>, [[Egipto]]ko [[Fatimitar Kaliferria|fatimitarrak]] eta [[Siria]]ko [[Zengid leinua]] agintetik eraitsi zituena; [[XII. mendea|XII.]] eta [[XIII. mendea|XIII. mendeetan]] [[Ekialde Hurbila]] gobernatu zuen.

[[Najm ad-Din Aiub|Aiub]] eta [[Asad ad-Din Shirkuh|Shirkuh]] anaiak soldaduak izan ziren, [[Zengid leinua]]ren zerbitzuan borrokatu zirenak; baina Aiuben seme [[Saladin I.a|Saladinek]] independentzia lortu zuen. [[1171]]n, [[Al-Adid]] [[kalifa]] hil eta [[Fatimitar Kaliferria|fatimitarfatimatar kalifaldia]] amaitu zenean, Saladinek [[Egipto]]ko sultan izendatu zuen bere burua. Hamarkada bat borrokan igaro eta gero, [[1183]]. urterako, [[Siria]], iparraldeko [[Mesopotamia]], [[Al-Hijaz|Hiyaz]], [[Yemen]] eta [[Iparraldeko Afrika]] egungo [[Tunisia]]raino konkistatuak zituen. [[1187]]an, Hattingo gudua eta gero, [[Jerusalemgo Erresuma Latindarra]]ren gehiena ere okupatu zuen<ref>{{Erreferentzia|abizena1= Lyons |izena1= M. C.|izena2= D.E.P.|abizena2=Jackson |urtea= [[1982]] |url= http://books.google.com/?id=hGR5M0druJIC |izenburua= Saladin: the Politics of the Holy War |argitaletxea= Cambridge University Press|isbn= 978-0-521-31739-9}}</ref>.