Museo: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
81. lerroa:
=== 1975etik gaur egun arte ===
1975etik aurrera, artearen merkatuan lehiatzen hasi zenean, metropoli eta hiri ertainetako eraikuntza, zabalkunde eta berrikuntza ikaragarriek museoen mundura iraultza ekarri zuen, arkitekto errekonozituenak mugiaraziz. Parisen 1977an inauguraturiko [[Georges Pompidou Zentroa|George Pompidou Zentroa]] da horren adibide. [[Renzo Piano]] eta [[Richard Rogers|Richard Rogersek]] eraikinaren kanpoaldean, fatxadan ikusgai, bandeja zabal batzuetan funtzio teknikoa ziurtatzen zuten dispositiboak ezarri zituzten. Museoen egokitzapen honek flexibilitate ahalik eta handiena eskaintzen zien lanen erakusketei. Beste museo batzuk antolamendu bera bera erakusten dute: [[Aire eta espazioaren museoa]] Washingtonen, 1975ean inauguratua, edo [[Zientzia eta Industriaren Hiria]] Parisen, 1980. hamarkadaren erdialdean eraikia.
Hamarkada honetan antzinako monumentuak berritu eta museoetan bilakatzeko edo XIX. mendean eraikitako museoak zaharberritzeko borondatea erakutsi zen. Lehenengo kasuan , Pariseko bi adibide ditugu, 1985ean inauguratutako [[Picasso Museoa (Paris)|Picasso Museoa]], XVIII. Mendeko [[hôtel particulier]] batean kokatua Marais barrutian kokatua, eta [[Orsay museoa|Orsay Museoa]], hurrengo urtean inauguratua 1900ean eraikitako [[Orsayko antzinako geltokia|Orsayko antzinako geltokiko]] lurretan kokatua. Biana beste adibide batek kasu hau erakusten digu [[Frantziar Iraultzaren museoa (Vizille)|Frantziar Iraultzaren Vizilleko
1978an [[Ieoh Ming Pei]] arkitektoak Washingtoneko [[National Gallery]]-ko hegal berria eraiki zuen. Patio baten inguruan antolaturiko bi bloke triangeluarrez osaturik, erakusketa aretoak, eta ikus arteen ikasketarako zentro bat zituen. Bertan ikus daiteke piramidearen arrazoia, argi zulo moduan erabilia, eta ondoren Louvreko zabalpenean ikusiko dena.
Museo hauek , itxura moderno eta post modernodunak, zentro kultural gisara antolatzen dira orain: erakusketa aretoez gain, aldi batekoak edo iraunkorrak, hainbat ekipamendu dituzte: ikerketa, dokumentazio edo lanen errestaurazio zentroa, batzuetan liburutegi publikoak, auditorioa, ikus-entzunezko aretoak, hezkuntza tailerrak, merkataritza zerbitzuak, liburu dendak, boutiqueak, kafeak, jatetxeak, baita bisitarien harreran informazio eta orientaziorako espazio handiak. Helburua bisitari gehiago erakartzea da. Horretarako museoek ekintza eskaintza handia dute, liburuak argitaratzen dituzte, filmak ekoizten dituzte, edo kontzertu edo hitzaldiak antolatzen dituzte. Izan ere, museo handi hauek fazeta anitzeko zentroetan bilakatzen dira, hiri erdian kokaturik, eta «bizitza kulturala» deritzon horretan espirituala eta kontsumoa bateratzen diren momentuaren oinarri bilakatuz.
93. lerroa:
Bisitarien gorakada eraikin berrien irekierarengatik eta harrera gaitasuna handiagoagatik azaldu daiteke, baina baita ere museoa bisitatzeak prestigio kutsu bat berreskuratu zuelako ere. Adibidez, Louvre, Versalles edo Orsay museoek egunero 10.000-20.000 bisitari jasotzen zituzten. Hain zuzen ere, 1980. hamarkadan kultura instriaz, eskaintza eta eskaria, inbertsioaz eta errentagarritasunaz hitz egiten hasi zen. Museo batek enpresa baten moduan funtzionatu behar zuela esaten hasi zen eta bere bezeroak erakarri behar zituela. Merkataritza-logika hau Louvre Museoarengatik oso urrutira eramana izan zen, zeinak bere marka merkaturatu baitzuen frankizien bidez Estatu Batuetan edo Golfoko herrialdeetan. Eta hala eta guztiz Kultura Ministerioaren diru-laguntza garrantzitsu bat jasotzen jarraitzen zuelarik, izan ere, Frantzian, mezenasgoa ahulegia zen diru publikoa ordezkatzeko. Museo handiak ekonomia mixtoko eta autoritate lehia batean topatu ziren.
Museoen suspertze honek bereziki [[Arte garaikide|arte garaikideko]] museoei eragin zien bereziki, baina baita ere arkeologia eta tokiko museoei. Mugimendu orokortu honek
Frantzian museo berriak sortu edo eraikin berriekin hornitu ziren hiriak [[Villeneuve-d'Ascq]], [[Grenoble]], [[Bordele]], [[Lyon]], [[Saint-Étienne]], [[Nîmes]], [[Arles]], [[Nemours]] (musée de Préhistoire d'Île-de-France) izan ziren eta beste asko zaharberrituak izan ziren (musée des beaux-arts de Lyon, palais des beaux-arts de Lille, musée des beaux-arts de Rouen, Nancy-ko Arte Ederren Museoa, musée la coupole dans le Pas de Calais13, baita Douai-n, Parisenia museo nazional guztiekin eta
1900eko hamarkadatik museoen sorkuntza, berrikuntza eta garapena, eta orokorrean, sektore kulturalarena, 1970eko hamarkadan industria zaharren krisiak hondatutako eskualdeen birmoldaketari lagundu zioten: Château de la Verrerie (1971an berregokitua ''Musée de l'Homme et de l'Industrie, l’Écomusée'' gisara Le Creusoten), LaM (Lillen 1983an inauguratua), Glasgowko Arte Moderno Galeria (1996an inauguratua Eskozian), [[Guggenheim Bilbao Museoa|Bilboko Guggemheim Museoa]] (1997an inauguratua Euskal Herrian), Valencianesko Arte Edrren Museoa, Piscine (2001ean inauguratua Roubaix-en), eta berriki Metz-ko Pompidou Zentroa (2010ean Metz-en inauguratua) edo Louvre-Lens Museoa(2012an Lens-en inauguratua).
| |||