|
Senarrarekin zituen harremanak hozturik, Marie-Madeleine Parisera itzuli eta bere literatur aretoa sortu zuen, arrakasta handia izan zuena. 1659an Parisen geratu zen behin betiko bizitzen, eta 1662an ''La Princesse de Montpensier'' argitaratu zuen izena agertu gabe. 1655etik 1680ra La Rochefoucauld-en lagun mina izan zen, eta haren bidez orduko idazlerik onenak ezagutu zituen, Racine eta Boileau besteak beste. 1669an ''Zaïde'' lanaren lehen liburukia argitaratu zuen, Segrais ezizenarekin. Hamar liburukiz osatutako obra hori 1671n amaitu zuen. ''Zaïde''k halako arrakasta izan zuen, ze argitalpen ugari izan zuen eta hizkuntza askotara itzuli zen.
''La Princesse de Clèves'' da La Fayetteren eleberririk ezagunena, 1678an egilea zein zen agertu gabe argitaratu zena. Oso arrakasta handia lortu zuen eta frantsesez idatzitako lehen eleberritzat hartzen da eta lehendabiziko eleberri psikologikoen eredutzat. Bere garaiko narrazio estiloetan oinarrituta badago ere, geroagoko eleberri errealistaren antza dauka, egiturari dagokionez batez ere.
''Zaïde'' fue objeto de múltiples reediciones y traducciones, gracias, sobre todo, al prefacio de Huet.
HeriotzaBera Lahil Rochefoucauldondoren 1680argitaratu etaziren bere senarralan 1683 ekarri La Fayette bat eramango gutxiago aktiboa, gizarte-bizitza bere urte geroago. Hiru obra hil ondoren argitaratu zirenbatzuk: ''La Comtesse de Tende'' (1718), ''Histoire d'Henriette d'Angleterre'' (1720), eta ''Memoires de la Cour de France'' (1731). ▼La novela más célebre y conocida de La Fayette es ''La Princesa de Cléves'', publicada anónimamente en marzo de 1678. Esta obra, que obtuvo un éxito inmenso, está considerada como la primera novela francesa y un prototipo de los inicios de las novelas psicológicas.
Trata sobre una mujer casada que se ve inmersa en una historia de amor reprochable para la sociedad. La novela, que tuvo gran repercusión entre sus contemporáneos, parte de los modelos narrativos de su época para crear una obra narrativa más afín al esquema de la novela realista posterior.
La muerte de La Rochefoucauld en 1680 seguida por la de su marido en 1683 la obligaron a llevar una vida menos activa durante los últimos años de su vida. Se retiró totalmente de la vida mundana, a fin de prepararse para su muerte.
Tres de sus obras fueron publicadas a título póstumo: ''La Condesa de Tende'' (1718), ''Historia de Enriqueta de Inglaterra'' (1720) y ''Memorias de la Corte de Francia'' (1731).
Bere arreba-legeak izan zen Louise de La Fayette (1618–1665), gogoko , [[Luis XIII.a Frantziakoa|Louis XIII Frantzia]]. Batzuk bere ezagunen barne Henrietta Ingalaterra, etorkizuneko Dukesa Orleans, duten galdetu La Fayette idatzi zuen bere biografia; Antoine Arnauld; eta punta-puntako idazle frantses Segrais eta Huet. Lehenago, zehar [[Fronda|Fronde]], La Fayette izan ere befriended Cardenal de Retz harekin bere stepfather lotutako zen.
Argitzeko betirako Parisen 1659, La Fayette argitaratu zuen, anonimoki, ''La Princesse de Montpensier'' - en 1662. Batetik 1665 aurrera sortu zuen harreman estua [[François de La Rochefoucauld]], egileak ''Maximes'', nor sartu bere hainbat literatur argizagi denbora, barne [[Jean Racine|Racine]] eta [[Nicolas Boileau|Boileau]]. 1669 ikusi argitalpenaren lehen bolumena ''Zaïde'', Hispano-Mairu [[Zalduntza liburu|amodioa]] zein zen sinatutako Segrais, baina ez da ia zalantzarik gabe, erruz La Fayette. Bigarren bolumena agertu 1671. Izenburua ran bidez reprints eta itzulpenak batez ere, esker hitzaurrean Huet eskaintzen zuen.
La Fayette gehien eleberri ospetsua izan zen ''La Princesse de Clèves'', lehen argitaratu anonimoki Martxoan 1678. Egundoko arrakasta, lan askotan hartu izan da lehenengo egia frantziako nobela eta prototipo bat hasieran psikologikoa eleberria.
Bere korrespondentzia erakutsi bere gisa akutua diplomatikoak agente Marie Jeanne Baptiste, Savoy-Nemours, dukesa [[Savoia (eskualdea)|Savoy]], auzitegi Louis XIV.
▲Heriotza La Rochefoucauld 1680 eta bere senarra 1683 ekarri La Fayette bat eramango gutxiago aktiboa, gizarte-bizitza bere urte geroago. Hiru obra hil ondoren argitaratu ziren: ''La Comtesse de Tende'' (1718), ''Histoire d'Henriette d'Angleterre'' (1720), eta ''Memoires de la Cour de France'' (1731).
== Familia ==
Marie-Madeleine Pioche de La Vergne zen alaba zaharrena Marc Pioche (-1649), Esquire Errege, Sieur de La Vergne eta tutore izateko [[Richelieu kardinala|Cardinal Richelieu]]'s iloba, Jean Armand de Maille-Breze , eta Isabel Pena (-1656) alaba François Pena, medikuak Erregearen, eta bere emaztea, Michelle Coupe.
Bere bataioa hartu leku Martxoaren 18, 1634, Eliza Saint-Sulpice. Bere padrino izan zen Urbain de Maillé-Brézé, [[Frantziako mariskal|Marshal, Frantzian]], eta bere amabitxia zen Marie-Madelaine de Vignerot, andre Combalet, geroago Dukesa Aiguillon, iloba Richelieu. Maria Magdalena izan zuen bi ahizpak gazteagoa:
* Eleonore-Armande, bataiatu apirila 10, 1635;
* Isabelle Louise, jaio 1636
Bere ama, Isabel Pena, berriro ezkondu abenduaren 21, 1650 nahi René Renaud de Sevigne (-1656), osaba, [[Sevignéko markesa|markesa Sevigne]].
Ezkondu zen otsailaren 15, 1655 François Motier, Count de La Fayette (anaia Louise de La Fayette) (1616-1683). Ospatu zuen hainbat lurrak Auvergne eskualdean, hala nola, de La Fayette, de Goutenoutouse, de Médat eta de Baso. Zuten bi seme:
* Louis de Lafayette (1658-1729), bataiatu Martxoaren 7, 1658, commendatory abade , Notre-Dame de Valmont;
* Armand Renaud de La Fayette (17 iraila 1659 – 1694), ''Brigadier des armées'', [[Konde|zenbatu]] eta [[Markes|marqués]] de la Fayette.
== Lanak ==
* ''La Princesse de Montpensier'', 1662, 2.Paris, edizioaC. 1674de etaSercy, 16751662.
* ''Zaïde, histoire espagnole'', [http://gallica.bnf.fr/document?O=N057594 vol. 1], [http://gallica.bnf.fr/document?O=N058119 vol 2], Paris, Claude Barbin, 1671.
* ''La Princesse de Clèves'', Paris, Claude Barbin, 16 mai 1678 [anonymousanonimoa]. (ItzulpenIngelesezko ingelesaitzulpena 1689an, Londres).
* ''[http://gallica.bnf.fr/document?O=N101453 Romans et Nouvelles]'', Paris, Classiques Garnier, 1989, ISSN 0750-2176.
* [http://www.bmlisieux.com/archives/comtesse.htm ''La Comtesse de Tende''], 1718.
* ''[http://gallica.bnf.fr/document?O=N111091 Histoire de madame Henriette d'Angleterre, estreinaldiapremière femme de Philippe de France, Duc d'Orléans]'', Amsterdam, M.-C. Le Cène, 1720.
* ''[http://gallica.bnf.fr/document?O=N036341 Mémoires de la cour de France pour les années 1688 et 1689an]'', Paris, Foucault, 1828an.
[[Kategoria:1634ko jaiotzak]]
|
