Zeru-esfera: berrikuspenen arteko aldeak

'''Zeru-esfera''' [[esfera]] ideal bat da, zehaztu gabeko [[erradio]]rik ez duena, kontzentrikoa Lurrean, non, itxuraz, [[argizagi]]ak mugitzen diren. Zeruko objektuak aurkitzen diren norabideak irudikatzea ahalbidetzen du, honela, bi norabidek eratutako angelua, esfera horretan zirkulu [[arku (geometria)|arku]] nagusi batekin irudikatua izango da. Teorikoki, [[Lurra]]renarekin nahasten da: [[Munduaren ardatza]], zeru esferaren errotazioarena da eta Lurraren errotazio ardatzari paraleloa da, eta, beraz, behatzailearen begiradan zentratua dago. Astronomoek, euren neurketak, esfera horretan, ohiko puntu, zirkulu eta planoen existentzian oinarritzen dituzte: [[ostertz]]aren planoa eta [[zeru-ekuatore]]arena, [[polo (argipena)|poloa]] eta [[zenit]]a, meridianoa, abiapuntu bezala balio duena [[azimut]]aren neurketan. Nahiko erraza da astro bat aurkitzea edo kokatzea funtsezko plano horiekiko.

 

 

Begiralearen ostertza, ekuatorearekiko zeiharra denean, zeru esfera, zeiharra dela esaten da. Bi poloetakoren batean dagoen begirale batentzat, esfera paraleloa da, bere ostertza ekuatorearekiko paraleloa baita. Azkenik, esfera ''zuzena'' da ekinokzioen lerroan dagoen begiralearentzat, han, ostertzak, perpendikularki mozten baitu ekuatorea.

 

 

Esfera honetako hiru puntu argik (zenita, altxatako poloa eta argizagia (Z, P eta S) ezkerraldeko grafikoan, hiruki esferiko bat ([[trigonometria esferikoa]]) definitzen dute eta, horien ebazpenen bidez marinel eta nabigariek, lurrazalean kokatzea lortzen zuten.