Clara Immerwahr: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
No edit summary
1. lerroa:
{{Biografia_infotaula_automatikoa}}
'''Clara Immerwahr''' kimikari [[alemaniar]]ra (jatorri judutarrekoa) masen suntsipenerako armen historiarekin eta zientzialarien erantzukizun sozial eta moralarekin zuzenki erlazionatuta egon zen 1970. urtetik aurrera.
 
== Biografia ==
 
=== Familia ===
Clara Immerwahr 1870eko ekainaren 21ean jaio zen Polkendorff-en ([[Breslau]], gaur egungo [[Polonia]]). Bertan, hiru anai-arreba zeharragoekin (Elli, Rose eta Paul) hazi zen, giro osasuntsuan. Bere familia sofistikatu eta liberala zen, haien [[judu]]tasunajudutasuna adierazteko arazorik ez zuena. Bere aitak, [[Philipp Immerwahr]], kimika ikasi eta fabrika bat eraiki zuen arren, fabrika honek porrot egitean Polkendorff-era itzuli behar izan zuen. Baina porrotak eragindako itzulera horrek onurak besterik ez zizkion ekarri: nekazaritzarako[[nekazaritza]]<nowiki/>rako zituen trebetasunak eta ahalmen sortzaileak bat egin zutenean, aberastea lortu zuen. Bere lehengusinarekinlehengusinareki, (Anne, Korn-en jaioa) ezkondu zen.
 
=== Gaztaroa ===
Clarak etxean hartu zituen haur-hezkuntzako klaseak bere bi ahizpekin batera, eta 1877ko kurtsoa hastean, nesken ikastetxe batera joan ziren lehen hezkuntzako ikasketak egitera, udan etenik egin gabe klase pribatuak jasotzen jarraitzen zuelarik. Clarak buruargitasun eta jakituriarako irrika handia zituen, eta bereziki natur zientzietan zegoen interesatua. Gainera, emakumeek etorkizuneko munduan izango zuten lanbideari buruzko kezka ere adierazi zuen. Garai hartan, bere ahizpak dagoeneko ikasketak utzi zituzten, helburu bakarra ezkontzea zutelarik. Bestalde, bere anaiak filosofiako ikasketak burutu zituen Berlineko[[Berlin]]<nowiki/>eko unibertsitate batean, eta anaia eredutzat hartuta, Clarak ikasketa zientifikoak egiteko erabakia hartu zuen.
 
1890ean bere ama hil zen [[minbizi]]a zuela. Orduan, familiakfamiliako baserria Elli eta bere senarraren (Siegfried) esku geratu zenez, Clara eta bere aita Breslau-erara joan behar izan ziren. Hiri honetan, Clarak [[Fritz Haber]] (1868-1934) ezagutu zuen dantza klase batean, eta maitemindu egin zen. Hala ere, ezkontza proposamenari uko egin zion, ekonomikoki independentea izan nahi zuen eta<ref name=":0">{{Erreferentzia|izena=Leitner, Gerit von,|abizena=1941-|izenburua=Der Fall Clara Immerwahr : Leben für eine humane Wissenschaft|argitaletxea=Beck|data=1993|url=https://www.worldcat.org/oclc/29737517|isbn=3406371140|pmc=29737517}}</ref>.
 
== Ikasketak ==
Irakasle baten mintegian hasi zen ikasten, non bertako zuzendariak (Miss Knittel) berehala igarri zuen Clararen gaitasuna, eta ''Conversations on Chemistry'' liburua aurkeztu zion ([[Jane Marcet]]-ek idatzia). Clararen grinak liluratua, bere aitak ikasketekin lagundu zion, eta aurrerago, ikerketak ere finantzatu zizkion.
 
Ikasketak amaitu ondoren, klase partikularrak eman bitartean unibertsitatera sartzeko atariko proba egiteko baimena lortzeko ahaleginetan ibili zen. 1895-1896 artean, emakume irakasleakirakasleek Breslau Unibertsitateko konferentzietara joateko aukera izan zuten azkenean, entzule gisa. Hala, 1898an Clara Immerwahr Alemaniako[[Alemania]]<nowiki/>ko ''Verbandsexamen'' azterketa gogorra (doktorego aurreko azterketa kalifikatzailea, kimikari profesionalen maila gorakada bultzatzeko diseinatua) gainditu zuen lehen emakumea izan zen. 1900eko abenduaren 12an kimika fisikoaren doktoretza lanean ''[[Cum_laude|magna [[cum laude]]''-rekin saritu zuten, bere mintzaldia metalen disolbagarritasunari buruzko ikerketa izanik, [[Richard Abegg]] irakaslearen zuzendaritzapean egina eta bere aitari eskainia. Era berean, Alemaniako unibertsitate batean kimikako doktoretza jaso zuen lehen emakumea bilakatu zen. Une horretan, ondorengo adierazpena zinpetu zuen, lekuko egunkari batean agertu zena: "ez dut inoiz nire printzipioen aurka dagoen ezer idatzi edo esango, nire printzipioen aurka dagoena; egiaren atzetik ibiltzearren eta zientziaren duintasunari bide egiteko, merezi duen nagusitasunera iritsi arte".
 
Abegg irakaslearen laborategiko laguntzaile gisa lanean aritu ondoren (emakume batek izan zezakeen mailarik altueneko postua), Clara Immerwahr laburki aritu zen ikertzaile lanetan [[Clausthal-Zellerfeld|Clausthal]]<nowiki/>-en, eta klaseak eman zizkien "Physics and Chemistry in the Househols"-en hainbat emakumeen erakundeei. Behin baina gehiagotan doktoretza-tesien ahozko aurkezpenetara gonbidatua izan zen, baina pixkanaka bere burua arrotz gisa sentitzen hasi zen gizonek menperatutako giro horretan.
 
Abegg irakaslearen laborategiko laguntzaile gisa lanean aritu ondoren (emakume batek izan zezakeen mailarik altueneko postua), Clara Immerwahr laburki aritu zen ikertzaile lanetan [[Clausthal-Zellerfeld|Clausthal]]<nowiki/>en, eta klaseak eman zizkien "Physics and Chemistry in the Househols"-en hainbat emakumeen erakundeei. Behin baina gehiagotan doktoretza-tesien ahozko aurkezpenetara gonbidatua izan zen, baina pixkanaka bere burua arrotz gisa sentitzen hasi zen gizonek menperatutako giro horretan.
 
== Ezkontza eta lana ==
1901eko apirilean Fritz Haberrekin egin zuen topo berriro. Haber azken urteetan errespetua lortzen joan zen, [[elektrokimika]]n eta [[termodinamika]]n egindako ikerketen ondorioz. Bereziki aipatzekoa izan zen eskala handiko amoniakoaren[[Amoniako|amoniakoa]]<nowiki/>ren sintesi katalitikoarenindustrialaren asmatzailea izana ([[Katalizatzaile|katalizaitzaile]]<nowiki/>en bitartez), beste hainbat substantzien sintesirako funtsezko aitzindaria (bizitzarako substantzia euskarriak nahiz suntsitzaileak; ongarrietan[[ongarri]]<nowiki/>etan, meatzaritzan[[meatzaritza]]<nowiki/>n zein gerran erabili ziren substantziak, besteak beste). 1898an [[Karlsruhe (eskualdea)|Karlsruhe]]<nowiki/>ko (Alemania) Unibertsitate Teknologikoko irakasle izendatu zuten.
 
Azkenean, bikotea 1901eko abuztuan ezkondu zen Karlsruhen bertan. Hasieran, Clarak senarduna izatea bere karrerarekin batu ahal izango zuela uste arren, emazte izateak zekarren beharrarekin topo egin zuen berehala: bere senarraren handinahiak bisita eta afari ugari ekarri zituen haien etxera. Clararentzat ezezaguna zen egoera honi haurdunaldi korapilatsu bat gehitu zitzaion, 1902ko ekainean jaiotako Hermann seme gaixotua ekarri ziona. Hala eta guztiz ere, Clarak nolabait bere senarraren ikerketetan eta gasen erreakzioen termodinamikari buruzko testuliburuan laguntzeko bidea aurkitu zuen. Testuliburu hori 1905ean argitaratu zen, baina bere lan guztiaren emaitza bakarra esker oneko hitz gutxi batzuk izan ziren, liburuaren hasieran senarrak dedikaturikoak. Clara Immerwahr-ek emakumeei hitzaldiak ematen jarraitu zuen, baina gero eta suminduago sentitzen zen, ez baitzuen ulertzen zergatik jotzen zuten denek ziurtzat hitzaldi horiek bere senarrak idatziak zirela.
 
 
Fritz Haberren karrera aldiz loratu besterik ez zen egin. 1911n berriki sortutako Kaiser Wilhelm kimika fisiko eta elektrokimikako institutuko zuzendari izendatu zuten [[Berlin]]<nowiki/>en. Zuzendaritzan zehar [[Prusia]]<nowiki/>ko Zientzia Akademia entzutetsuko kide ere egin zuten.
Azkenean, bikotea 1901eko abuztuan ezkondu zen Karlsruhen bertan. Hasieran, Clarak senarduna izatea bere karrerarekin batu ahal izango zuela uste arren, emazte izateak zekarren beharrarekin topo egin zuen berehala: bere senarraren handinahiak bisita eta afari ugari ekarri zituen haien etxera. Clararentzat ezezaguna zen egoera honi haurdunaldi korapilatsu bat gehitu zitzaion, 1902ko ekainean jaiotako Hermann seme gaixotua ekarri ziona. Hala eta guztiz ere, Clarak nolabait bere senarraren ikerketetan eta gasen erreakzioen termodinamikari buruzko testuliburuan laguntzeko bidea aurkitu zuen. Testuliburu hori 1905ean argitaratu zen, baina bere lan guztiaren emaitza bakarra esker oneko hitz gutxi batzuk izan ziren, liburuaren hasieran senarrak dedikaturikoak<ref name=":1">{{Erreferentzia|izena=Bretislav|abizena=Friedrich|izenburua=Clara Haber, nee Immerwahr (1870-1915): Life, Work and Legacy|orrialdeak=437–448|hizkuntza=en|abizena2=Hoffmann|izena2=Dieter|data=2016-03|url=http://doi.wiley.com/10.1002/zaac.201600035|aldizkaria=Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie|alea=6|zenbakia=642|issn=0044-2313|pmid=27099403|pmc=PMC4825402|doi=10.1002/zaac.201600035|sartze-data=2018-05-08}}</ref>. Clara Immerwahr-ek emakumeei hitzaldiak ematen jarraitu zuen, baina gero eta suminduago sentitzen zen, ez baitzuen ulertzen zergatik jotzen zuten denek ziurtzat hitzaldi horiek bere senarrak idatziak zirela.
 
Fritz Haberren karrera aldiz loratu besterik ez zen egin. 1911n berriki sortutako Kaiser Wilhelm kimika fisiko eta elektrokimikako institutuko zuzendari izendatu zuten [[Berlin]]<nowiki/>enBerlinen. Zuzendaritzan zehar [[Prusia]]<nowiki/>ko Zientzia Akademia entzutetsuko kide ere egin zuten.
 
 
== Gerra garaia ==
Garai hartan [[antisemitismo]]<nowiki/>a nagusitzen zen arren, adimen handiko judutarrak[[judu]]<nowiki/>tarrak oraindik ere profesional gisa hazten jarraitzeko aukera izan zutezuten (nahinahiz eta beren kide eta herritarrek guztiz alemaniarrak ez kontsideratu). [[Lehen Mundu Gerra]]<nowiki/>ren leherketa aukera paregabea izan zen Haberrentzat, bere [[Abertzaletasun|abertzaletasuna]] frogatzeko.
 
Hala, bere ahalegin guztiak pozoiak eta beste gas arriskutsu batzuk garatzen erabili zituen. Segituan egotzi zioten betebehar bat: gerrarako armen garapena eta [[amoniako]]aren sintesiaren ardura. 1915ean ideia sinple bezain zital bat bururatu zitzaion: kloro gas toxikoa askatu, etsaiarenganaino iritsi eta hauek hilko zituena, inongo bonbardaketarik gabe.
 
Erabat ikaratua, Clara Immerwahr ideia honen aurka azaldu zen publikoki, "zientziaren idealen perbertsio" hau ankerkeriaren ikur gisa gaitzetsi zuen, "zientzia hondatzen baitzuen; honek ezagutza berriak eskaini beharko lizkiokeelako gizarteari, ez hondamena". Bere senarraren gerra armatuarekiko zuen erabateko arduraldi honek azken haustura ekarri zuen: behin baino gehiagotan gerrarako gasekin lana egiteari uzteko erregutu zion arren, senarraren erantzun bakarra Clara publikoki salatzea izan zen, aberriaren kontra azaldu izana esanez.
 
Hala, bere ahalegin guztiak pozoiak eta beste gas arriskutsu batzuk garatzen erabili zituen. Segituan egotzi zioten betebehar bat: gerrarako armen garapena eta [[amoniako]]arenamoniakoaren sintesiaren ardura. 1915ean ideia sinple bezain zital bat bururatu zitzaion: kloro gas toxikoa askatu, etsaiarenganaino iritsi eta hauek hilko zituena, inongo bonbardaketarik gabe.
Nolanahi ere, haien matrimonioa ataka larri batean sartu zen. Haber ez zen ia etxean egoten, eta ageriko mespretxua adierazten zuen Clararen lan zientifikoekiko. Bidaia ugari egin zituen bere lagunekin, eta beste emakume batzuekin maite-kontuetan ere hasi zen. Clarak bere lagun Abegg irakasleari zuzendutako gutun batean senarra bere galbide bihurtu zela adierazi zion.
 
Erabat ikaratua, Clara Immerwahr ideia honen aurka azaldu zen publikoki, "zientziaren idealen perbertsio" hau ankerkeriaren ikur gisa gaitzetsi zuen, "zientzia hondatzen baitzuen; honek ezagutza berriak eskaini beharko lizkiokeelako gizarteari, ez hondamena". Bere senarrarensenarrak gerra armatuarekiko zuen erabateko arduraldi honek azken haustura ekarri zuen: behin baino gehiagotan gerrarako gasekin lana egiteari uzteko erregutu zion arren, senarraren erantzun bakarra Clara publikoki salatzea izan zen, aberriaren kontra azaldu izana esanez.
 
Nolanahi ere, haien matrimonioa ataka larri batean sartu zen. Haber ez zen ia etxean egoten, eta ageriko mespretxua adierazten zuen Clararen lan zientifikoekiko. Bidaia ugari egin zituen bere lagunekin, eta beste emakume batzuekin maite-kontuetan ere hasi zen. Clarak bere lagun Abegg irakasleari zuzendutako gutun batean senarra bere galbide bihurtu zela adierazi zion<ref name=":0" />.
 
== Heriotza ==
Lehen gas bidezko erasoa 1915eko apirilaren 22an izan zen, [[Ypres]] ([[Belgika]]) mendebaldean. Egun hartan egon ziren 7 mila zaurituetatik, 5 mila baino gehiago hil ziren. Beste hainbat erasok gutxienez 100 mila hildako utzi zituzten (bando batekoak zein bestekoak). Haber mailaz igo zuten, kapitain izendatuz. [[Dahlem (Renania-Palatinatua)|Dahlem]]<nowiki/>-era (Berlin) itzuli eta maiatzaren 2an festa bat antolatu ziotenzuten bere omenez. Baina berehala itzuli behar izan zuen lanera, beste betebehar bat egokitu baitzioten: ekialdera joatea, gas bidezko eraso bat ikuskatzeraikuskatzeko. Bikoteak liskarra izan zuen orduan. Maiatzaren 2ko goizeko lehen orduetan, Clara Immerwahr-ek senarraren pistola hartu eta bere buruaz beste egin zuen<ref name=":1" />. Bere semea, Hermann, izan zen tiroaren hotsa entzun zuen bakarra, eta bere ama aurkitu zuen lehena. Egun hartan bertan, Friz HaberrekHaber-ek ekialdera bidaiatu zuen, semea egoera zail horretan bakarrik utzita (1945ean, Hermannek ere bere buruaz beste egin zuen). Maiatzaren 8an, Clara hil eta sei egun beranduago, ''Grunewald Zeitun'' egunkariak Zerbitzu Sekretuko Haber doktorearen emaztearen suizidioa argitaratu zuen, "zoritxarreko emakumeak burututako ekintzaren arrazoiak ezezagunak" zirela esanez. Handik aurrera, HaberrekHaber-ek ez zuen inoiz hitz egin bere emaztearen heriotzagatik antolatutako ekitaldiei buruz.
 
Amoniakoaren sintesiaren lanagatik, 1918an [[Nobel Sariak|Nobel Saria]] eman zioten Haberri, baina hilabete gutxi batzuk geroago, gerrako kriminal bat izatea leporatzen hasi ziren. 1933an, Naziak nagusitu zirenean, zituen langile judutar guztiak kaleratzeko agindua jaso zuen. Hau egin beharrean ordea, nahiago izan zuen bere postuari uko egin, eta erbestera joan behar izan zuen: Ingalaterran lortu zuen babesa, Cambridge Unibertsitatean. Baina ez zen eroso sentitzen hango lan giroarekin, eta Italiara bidaiatu zuen. Bidean zegoela, 1934ko urtarrilean bihotzeko batez hil zen [[Basilea]]n ([[Suitza]]). 1968an, Haberren jaiotzaren ehungarren urteurrena zela eta, Karlsruheko Unibertsitateak bere oroitzapenean antolatutako zeremonia bertako ikasle batzuek eten zuten, ospatzen ari zirena hiltzaile baten urteurrena zela salatuz, "Haber=Gas bidezko gerraren aita" zioen kartel batekin.
 
 
Amoniakoaren sintesiaren lanagatik, 1918an [[Nobel Sariak|Nobel Saria]] eman zioten Haberri, baina hilabete gutxi batzuk geroago, gerrako kriminal bat izatea leporatzen hasi ziren. 1933an, Naziak[[Nazionalsozialismo|Nazi]]<nowiki/>ak nagusitu zirenean, zituen langile judutar guztiak kaleratzeko agindua jaso zuen. Hau egin beharrean ordea, nahiago izan zuen bere postuari uko egin, eta erbestera joan behar izan zuen: Ingalaterran[[Ingalaterra]]<nowiki/>n lortu zuen babesa, [[Cambridgeko Unibertsitatea|Cambridge]] Unibertsitatean. Baina ez zen eroso sentitzen hango lan giroarekin, eta Italiara[[Italia]]<nowiki/>ra bidaiatu zuen. Bidean zegoela, 1934ko urtarrilean bihotzeko batez hil zen [[Basilea]]<nowiki/>n ([[Suitza]]). 1968an, Haberren jaiotzaren ehungarren urteurrena zela eta, Karlsruheko Unibertsitateak bere oroitzapenean antolatutako zeremonia bertako ikasle batzuek eten zuten, ospatzen ari zirena hiltzaile baten urteurrena zela salatuz, "Haber=Gas bidezko gerraren aita" zioen kartel batekin.
 
== Heriotza ondorengo ospea ==
Bestalde, Clara Immerwahr-en ondarea interesa pizten hasi zen hiritar alemaniarren artean. Historialari eta aktibistak ohiz kanpoko emakume horri buruz ikertzen hasi ziren, bere buruaz beste egin zuena, zientziaren izena lohitu izanaren protesta moduan. Hainbat artikulu eskaini zizkioten, baita bere bizitzan egindako esfortzu guztiak azaltzen dituen biografia bat ere, [[Gerit von Leitner]]-ek idatzia. 1991n, [[IPPNW]]<nowiki/>k (''International Physicians for the Prevention of Nuclear War'') bere sari entzutetsuena eman zuen: '''Clara Immerwahr saria'''.
 
Handik aurrera, artikulu eta dokumentak asko eskaini zitzaikion. 2014an bere bizitzari buruzko pelikula bat ere egin zuten, Alemanian.
{{bizialdia|1870eko|1915eko|Immerwahr, Clara}}
 
<nowiki/>{{bizialdia|1870eko|1915eko|Immerwahr, Clara}}
[[Kategoria:Silesiarrak]]
[[Kategoria:Alemaniako kimikariak]]