Babiloniar astronomia: berrikuspenen arteko aldeak

[[Aro klasiko|Garai klasikoko]] idazle grekoek eta [[Helenistiko|helenistikoek]] (horien artean matematikoak, astronomoak eta geografoak) gaur egun arte iraun dute babilonioen mendebaldeko zibilizazioen obrak ez bezala, mendeetan ahaztuak izan baitira. XIX. mendeko indusketa lanetan [[idazkera kuneiforme|cuneiformez]] idatzitako buztinezko hainbat taulatxo aurkitu ziren astronomiari buruz hitz egiten zutenak. Horietako gehienak [[Abraham Sachs]]-en bidez deskribatuak izan ziren eta ondoren [[François Thureau-Dangin]]-ek publikatu zituen bere “[[Testu matematiko babilonioetan]]”. Aurkikuntza arkeologiko hauen aurretiko erreferentzia bakarrak autore grekoen bidez eratorritako astronomia babilonikoa zen.

Pentsalari asko ados daude [[ziklo metonikoametoniko]]a greziarrek eskriba babilonikoei esker zekitela esatean. “"[[Meton”Meton]]" V. mendeko Atenaseko astronomo bat zen, eguzki-izarren egutegi bat proposatu zuena. K.a. IV. mendean [[Eudoxo Knidokoa]] (K.a. 390-337) astro finkoei buruz liburu bat idatzi zuen. Konstelazio batzuei buruz ematen duen deskribapena, zehazki 12 zeinu zodiakoei buruzkoak babilonioen antzekoak dira. Mende bat beranduago, [[Aristarko Samoskoa|Samoseko Aristarkoak]] (K.a. 310-230) babilonioek aurkitutako eklipseen zikloak erabili zituen urte baten iraupena zehazteko. Hala ere, grekoen eta kaldearren arteko erlazioak suposizioak besterik ez dira.

● 223 hilabete ([[Orbita-periodo|sinodiko]]) = 239 aldiz [[perigeo]]-tik pasatu ([[hilabete anomalistikoaanomalistiko]]a) = 242 aldiz igaro [[nodos]] marratik (hilabete [[Drakonidak|drakonitikoa]]). Aldi honi saros deitzen zaio, eklipseen aldiak kalkulatzeko oso egokia.