Lepatze: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
Etiketak: Mugikor edizioa Mugikor web edizioa
No edit summary
Etiketak: Mugikor edizioa Mugikor web edizioa
1. lerroa:
[[File:Hayedo Otzarreta Gorbeia 1.jpg|thumb|Pago lepatuak, Otzarreta pagadia, [[Gorbeia]]]]
[[Image:Willow1.jpg|thumb|[[Sahats]] lepatu bat ([[Salix viminalis]]).]]
[[Zuhaitz]]a '''lepatzea''' adaburua edo erdiko adarra [[inausketa|moztea]] da, lepogainetik albo [[Adar (zuhaitza)|adarrak]] haz daitezen.<ref name=aelosegi> [http://www.mendebalde.com/modulos/usuariosFtp/conexion/archi142A.pdf ''A.Elosegi'': Euskara ekologian: erabiltzaile arruntaren ohiko arazoak eta ez-ohiko buruhausteak]</ref> [[Baso]]ak ustiatzeko modu hau oso hedaturik egon zen [[Euskal Herria]]n eta [[Europa]] osoan. Bi mozkin hauetako bat nahi izaten zen zuhaitza lepatzen zenean: [[abere|aziendentzako]] bazka (esate baterako, [[lizar]] hostoa) edo [[egur]]ra. Lehenbiziko kasuan adar berriak 2-6 urtetik behin mozten ziren. Helburua egurra zenean, berriz, 8-15 urtetik behin [[moarratze]]n ziren.
 
Euskal Herrian bereziki lepatu izan ohi den zuhaitza [[pago arrunt|pagoa]] da, baina baita ere [[haritz]]a eta [[Arte (zuhaitza)|arte]]a. Basoko zuhaitzez gain, soro eta bide ertzetako zuhaitz bakanduak ere lepatu izan ohi dira Europan zehar, batez ere [[xarma]], [[haritz]]a, [[lizar]]ra, [[zumar]]ra, [[makal]]a eta [[sahats]]a.