Leodegundia ezaguna da batik bat ''Leodegundiaren Epitalamioa'' edo Leodegundiaren eztei-kanta deritzon konposizioa gorde delako. Epitalamioak ezteietarako egiten ziren kantuak ziren, eta ale hau gorde da X. mendeko Rodako Kodizean kopiatu zen, eta Nafarroako erresuman osatu zela uste da.<ref>{{Erreferentzia|izenburua=El poema de la reina Leodegundia, Pamplona, siglo X|hizkuntza=es-ES|data=2016-01-29|url=https://www.condadodecastilla.es/blog/poema-a-la-reina-dona-leodegundia/|aldizkaria=Historia del Condado de Castilla|sartze-data=2018-02-13}}</ref>
Hogeita bederatzi ahapaldiz osatuta dago, eta [[Latin|latinez]] dago idatzia.
Batzuen[[Jose Luis Ansorena]] adituaren iritziz, kantuan birritan aipatzen den ''tibia'' forma, [[Txistu (musika tresna)|txistu]] formako [[txirula]] zahar baten adierazgarri izan daiteke<ref>{{Erreferentzia|izena=Ansorena Miranda, José Luis,|abizena=1928-|izenburua=Txistua eta txistulariak = El txistu y los txistularis|argitaletxea=Kutxa Fundazioa = Fundación Kutxa|data=1996|url=https://www.worldcat.org/oclc/851041904|isbn=8471732882|pmc=851041904}}</ref>. Agiria aztertu dutenek [[Musika-notazio|notazio musikalak]] ere aurkitu dituzte lehen ahapaldian. Honek lehen mailako dokumentu historikoa bihurtzen du ''Epitalamioa'', notazioa dakarren Europako Mendebaldeko lehen lanetako bat<ref>{{Cite book|hizkuntza=es|izenburua=Historia de la música medieval en Navarra|urtea=1970|abizena=Angles|izena=Higini|orrialdeak=|orrialdea=42|argitaletxea=Diputación Foral de Navarra (Institución «Príncipe de Viana»)|ISBN=}}</ref>. Gainerako ahapaldiek ez dute notaziorik, eta horrek adieraziko du seguruenik berdin kantatzekoak zirela guztiak.
