Kaietano Sanchez: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Aihotz (eztabaida | ekarpenak)
Lotura:Euskal-Erria
12. lerroa:
Donostiako Udaleko zaindari izan zen lanbidez. Urte luzetan, [[Ondarreta]]ko espetxe zaharrean zaindari lanak egiten aritu izan zen. Pasadizo gaizto bat ere bizitzea egokitu zitzaion: gau batean, hiru preso matxinatu egin ziren kartzela barruan eta zaindari bi hartu zituzten zintzurtuta, horietako bat Kaietano bera. Mehatxuaren indarrez, presoek ihes egin zuten espetxetik. Udalak ikerketa zabaldu zuen, Kaietano preso iheslariekin bat egina ote zegoen susmoa harturik. Lanik eta lansaririk gabe bidali zuten etxera. Beste bizibiderik ez, eta bere emazte Katalina Lete Manterola ([[1883]]ko [[otsailaren 12]]an ezkonduak ziren) hasi zen lanean, josten eta etxeak garbitzen. Udalaren susmoak uxatu eta egia argitzeko ahalegin askoren ondoren, azkenean egiaztatu zen Kaietanok ez zuela zer ikusirik izan preso haien ihesean.
 
Lagun asko zituen Kaietano Sanchez Irurek idazleen eta euskaltzaleen artean. [[1916]]ko [[abuztuaren 24]]an 49 urte zituela hil zenean, oroimen hitz hunkigarriak eskaini zizkioten ''[[Euskal-Erria]]'' aldizkariko orrialdeetatik [[Toribio Altzaga]]k, [[Juan Ignazio Uranga]]k, [[Rosario Artola]]k eta [[Pepe Artola]]k.
 
== Idazlea ==