Momo (eleberria): berrikuspenen arteko aldeak

Momo, [[Erroma]] kanpoaldeko [[anfiteatro]] suntsitu batean bizi den neskatxa [[Zurtz|umezurtz]] bat da. Oso lagunkoia da, hitz gutxikoa eta entzule ona, entzute hutsarekin bere lagunen arazoak identifikatzen baititu, eta haiei ohartarazi arazo horien soluzioez. Nahiz eta baliabide gutxiko neska izan, pozik bizi da [[Adiskidetasun|lagun]] asko dituelako eta ez dagoelako inoiz bakarrik. Giro lasai honetan, Grisezko gizonak azaltzen dira, Denboraren BanketxearenAurrezki Kutxaren ordezkariak, denbora [[Aurrezki|aurrezteko]] ideia zabaltzen dutenak. Jendea denbora aurrezte horretan obsesionatzen da, gerora erabili ahal izango dutelakoan. Honela, denbora galtzea dirudien edozer gauza egiteari uzten zaio: [[Arte|artea]], imaginazioa, [[lo]]... bizitza antzu eta nekeza bihurtzen da. Errealitatean, zenbat eta denbora gehiago aurreztu are gutxiago du jendeak, Grisezko gizonek [[Zigarreta|zigarro]] moduan erretzen bait dute denbora hori.

Eleberriak egungo [[Gizarte|gizartea]] ongi islatzen duenez, arazoak izan zituen [[Michael Ende]]k argitaratzeko. Arazo horiekin guztiekin, [[1973|1973an]] argitaratu eta handik urtebetera, [[Alemania|Alemaniako]] Haur eta Gazte Literatura Saria irabazi zuen<ref>{{Cite aldizkari|abizena=Vázquez Sánchez|izena=Amparo|egile-lotura=|izenburua=Heroínas en la Literatura infantil y Juvenil|aldizkaria=Primeras noticias. Revista de Literatura|argitaratze-lekua=Bartzelona|liburukia=|alea=232|data=|urtea=2008|orrialdea=|url=|sartze-data=|issn=1695-8365}}</ref>.