Hiru dira anglikanismoaren oinarrizko dokumentuak: ''"English Bible"'', ''"Book of Common Prayer"'' (elizkizunen, errituen eta liturgiaren liburua) eta ''"29 Artikuluak"'' (XVI. mendeko Erreformakoan eztabaidapean zeuden irakasbidezko gaiei buruzko erabaki dogmatikoa definitzen duen formula-multzoa). Kristau-elizenEliza kristauen artean, katoliko eta apostolutar aitortzen du anglikanismoak bere burua. Apezpikuen aginpidea onartzen du eta baita apostoluekiko haien etengabeko jarraiera ere: hau da, oraingo apezpikuak [[Jesus Nazaretekoa|Jesukristoren]] apostoluen ondorengoak direla. Beraren egituraren oinarrian diozesi edo elizbarrutia dago, hain zuzen ere, apezpikuak eraendua. Elizbarrutia, berriz, parrokiatanparrokietan banatzen da, bakoitza artzainaren ardurapean. XVI. mendeko Erreformatik sortua, anglikanismoa eliz egiturari, sakramentuei eta fedezko irakasbideari dagokienez, katolizismotik hurbil geratu zen.
Eliza anglikanoak ez du [[Erroma]]ko aitasantutza onartzen.; Elizaera katolikoakberean, bereEliza aldetik,katolikoak ez du apezpiku anglikanoen jarraiera apostolutarra ezagutzen, ezta apaiz anglikanoen ordenazioaren balioa ere. [[XIX. mendea]]n hasi ziren bi elizen arteko hurbilketa eta batasunerako ahaleginak, eta hainbat urrats garrantzizko egin dituzte bide horretan. Hala ere, lehengoez gain, bestelako oztoporen batzuk gaineratu dira bi elizen jarrera ofizialetan: moraleko irakatsiren batzuk eta emakumeen apaiz-ordenazioa. [[Vatikanoko II. kontzilioa|Vatikanoko II. Kontzilioaren]] ondoren, bi elizen arteko teologiazko aldeak aztertzen jardun da bi aldetarikoaldeetariko batzordea, batasunerako bidea urratzeko asmoz.
