Errioxako ardoa: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
30. lerroa:
=== XX mendea ===
[[Fitxategi:Arabar Errioxako mahastiak.jpg|thumb|[[Frank Gehry]]k [[Marques del Riscal]]entzat [[Eltziego]]n eginiko upategia]]
[[XX. mende]] hasieran, Errioxako ardoa jada Espainiatik kanpora zegoen ardo espainiarraren marka nagusia zen. Dena den, [[Lehen Mundu Gerra]], [[Bigarren Mundu Gerra]] eta [[Espainiako Gerra Zibila]]ren ondorioz, zailtasunak sortu ziren Errioxako ardogintzan. Gerra osteko goseteen ondorioz, gobernuak mahastiak kendu eta bertan [[gari]]a ereitera behartu zuen,
1980ko hamarkadan, urtaldi kaskar batzuen ondoren eta prezio altuegien ondorioz, Errioxako ardo salmentak jaitsi egin ziren, Espainiako beste sor-marka batzuk, tartean [[Ribera del Duero]], hazten hasi ziren bitartean, nazioarteko interes eta salmenta handiagoak lortuz. Honi erantzunez, Errioxako ardogileak ardo berriagoak egiten hasi ziren, nazioartekoagoak, gazteagoak, indar handiagokoak eta kolore gehiago zutenak, Errioxako ardo tradizionalarekin alderatuz gero. Ardoa ontzeko haritzaren erabilera mugatu egin zen, ardoak arinago merkaturatzeko helburuarekin.<ref name="Robinson pg 240-241">J. Robinson ''Jancis Robinson's Wine Course'' Hirugarren argitalpena 240-241. orr. Abbeville Press 2003 {{ISBN|0-7892-0883-0}}</ref> Salmentak berriz hobetzen hasi ziren eta [[1991]] Errioxako ardoak ''Denominacion de Origen Calificada'' status-a lortu zuen, hala Espainiako ardo sor-marka nagusiena zela aitortuz.<ref name="Oxford pg 580">J. Robinson (ed) ''"The Oxford Companion to Wine"'' Hirugarren argitalpena 580. or. Oxford University Press 2006 {{ISBN|0-19-860990-6}}</ref>
| |||