Bronsted eta Lowry-ren azido base teoria: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
No edit summary
33. lerroa:
Ura substantzia anfoteroa da, Brønsted-Lowry azido eta Brønsted-Lowry base bezala jokatu dezakeelako.
 
Azido eta base sendoak gu
Azido eta base sendoak guztiz ionizatzen dute erreakzioa, hau da guztiz lerratzen dira eskubira edo ezkerrera erreakzioaren arabera. Azido eta base ahulak aldiz, partzialki ionizatzen dira; beraz, erreakzioa idaztean bi geziez adieraziko dugu; oreka bat izango baita.
 
Azido eta base sendoak guztizztiz ionizatzen dute erreakzioa, hau da guztiz lerratzen dira eskubira edo ezkerrera erreakzioaren arabera. Azido eta base ahulak aldiz, partzialki ionizatzen dira; beraz, erreakzioa idaztean bi geziez adieraziko dugu; oreka bat izango baita.
 
Azido baten base konjokatua azidoak protoia eman ondoren sortzen den espeziea da; eta azido konjokatua, baseak protoia jaso ondoren sortzen den espezia izango da.
46 ⟶ 48 lerroa:
 
Azidoak bere disoziazio mailaren arabera, sendoak edo ahulak bezala sailkatu daitezke, azido sendoak guztiz disoziatzen dira, beste aldetik, azido ahulak partzialki disoziatzen dira, disoziazio gradu hauek neurtzeko Ka, disoziaziozko konstante azidoa, erabiltzen da.
 
=== Uraren azido-base jokabidea ===
Ura substantzia anfoteroa da, hau da, azido nahiz base modura joka dezake.
 
Ura disolbatzaile erabiliena denez gero, bere azido-base jarrera garrantzi handikoa da, uretan gertatu daitezkeen erreakzioak mugatzen dituelako.
 
<chem>CH3COOH + H2O <=> CH3COO- + H3O+
</chem>
 
<chem>NH3 + H2O <=> NH4+ + OH-</chem>
 
H<sub>3</sub>O<sup>+</sup> katioia (hidronio ioia), H<sub>2</sub>O basearen azido konjokatua da et OH<sup>-</sup> anioia (hidroxido anioia) bestalde, H<sub>2</sub>O azidoaren base konjokatua da.Berezitasun horri esker urak berekiko protoi-trukaketa betetzen du autoprotolisia izeneko erreakzioan parte hartzen
 
.<chem>H2O <=> OH- + H+
</chem>
 
<chem>H+ + H2O <=> H3O+
</chem>
 
<nowiki>----------------------------------</nowiki>
 
<chem>2H2O <=>OH- + H3O+</chem>
 
Erreakzio honetan, bi azido-base bikote desberdinak parte hartzen dute H2O/OH- eta H3O/H2O bikoteak. Erreakzioari dagokion fromazio-konstantea definitu da (K<sub>H3O+/H2O</sub>=1) eta erreakzio horrekiko determinaturik daude gainontzeko sistema protolitikoen formazio konstanteak, urarena barne.Uraren autoprotolisiaren erreakzioaren bitartez adierazi da eta hau da dagokion konstantea:
 
'''<big>K={H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>}{OH<sup>-</sup>}/{H2O}<sup>2</sup></big>'''
 
ur puruaren aktibtatea balditza estandarrean batekoa denez:
 
'''<big>K<sub>w</sub>={H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>}{OH<sup>-</sup>}=10<sup>-14</sup></big>'''
 
Emandako ekuazioari uraren autoprotolisi-konstantea edo biderkadura ionikoa deritzo. Ioi bien aktibitatea oso txikia da ur puruan, beraz aktibitatea kontzentrazio moduan adierazi daiteke.
 
'''<big>Kw=[H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>][OH<sup>-</sup>]=10<sup>-14</sup></big>'''
 
Ur purutan hidronio eta hidroxiloaren kontzentrazioak berdinak direnez:
 
<big>'''[H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>]=[OH<sup>-</sup>]=10<sup>-7</sup>''' '''mol·dm<sup>-3</sup>'''</big>
 
Beraz, hidronio eta hidroxilo ioien kotzentrazioak erabil daitezke urezko edozein disoluzioren azidotasuna edo basikotasuna neurtzeko.
 
Balio horiek era errazago batean adierazita Sørensen-ek kontzentrazioaren logaritmo negatiboa erabiltzea erabaki zuen.
 
<big>'''pH=-log [H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>]'''</big>
 
edo
 
<big>'''pOH=-log[OH<sup>-</sup>]'''</big>
 
Bi hauek erlazionatuta daude.
 
'''<big>pK<sub>w</sub>=pH + pOH=14,0</big>'''
 
=== Kasu partikularra ===