Antonio Saura: berrikuspenen arteko aldeak

'''Antonio Saura''' ([[Huesca]], [[Espainia]], [[1930]]eko [[irailaren 22]]a - [[Cuenca]], Espainia, [[1998]]ko [[uztailaren 22]]a) espainiar [[margolaritza|pintorea]] izan zen.

Bere kasa ikasi zuen asko irakurriz, eta 1947an hasi zen margotzen, gaixoaldi luze batean. Gaztaroa Madrilen eman zuen, eta 1953tik aurrera denboraldi luzeak egin zituen [[Paris]]en. Hasieran, gaixoaldian, obra [[surrealismo|surrealistak]] egin zituen, txikiak eta xehetasun handiz landuak, baina gero, 1950 inguruan, libreago margotzen hasi zen, fantasiaren eta surrealismoaren eraginpean, hala ere: ''El cementerio de los suicidas''. [[Abstrakzio]]a indarra hartzen hasi zen, eta gauzak lausotzen, edo anbibalentzia nabarmen bihurtzen: ''Piedra, Luna, Cielo''. Handik gutxira, baina, alde batera utzi zuen figurazioa, eta surrealismoa ahaztu; orbanezko pintura-molde bat egiten hasi zen, indar eta dramatismo handikoa, [[barrokoa]] inoiz.

Sauraren jarrerak erabat aldatu zuen Espainiako orduko artea, [[informalismo]]aren garaipena ekarri baitzuen. 1957an El Paso taldea sortu zuen, Madrilen, Canogar, Feite, Millares eta beste artista batzuekin batera. Taldea hizkuntza formal berri baten bila ibili zen, informalismotik gertu bere estetikan. Saura Espainiako [[espresionismo abstraktu]]aren ordezkari aipagarrienetako bat izan da. Kolore gama urria, zuria eta beltza erabiltzea izan zen bere lehen aldi horretako ezaugarrietako bat: ''Crucifixión''. Garai hartan egin zuen "Gaztelakoa" izenez ezagutzen den sail osoa.

80ko hamarralditik aurrera kolore gorria gehitzea erabaki zuen, irudiak (sinbolikoak askotan) egiteko: [[Kristo]]ren eta emakumezko pertsonaien erretratuak egin zituen, adibidez, marra bihurrituak, ia ezagutezinak erabiliz. Gauzen ikuspegi tradizionala baztertu zuen, eta bere pinturarekin adierazpen abstraktuko bide berri bat urratu zuen. Bestalde, lan handia egina da teorialari gisa saiakera-liburuak idazten, eta orobat, liburu irudigile gisa.