Balentzia loturaren teoria: berrikuspenen arteko aldeak

[[File:Water-vbt.jpg|thumb|Balentzia Loturaren Teoriak aurresandako orbital-diagrama ur molekularentzat.]]'''Balentzia Loturaren Teoria''', [[Kimika|Kimikan]], [[Orbital Molekularren Teoria|Orbital Molekularren Teoriarekin]] batera, [[Mekanika kuantiko|mekanika kuantikoaren]] metodoak erabiliz, molekulen propietateak azaltzeko, lotura kimikoa azaltzekohorien artean, garatu ziren teoriak dira. AtomoBalentzia askeenloturaren teorian, ondoan dauden atomoen [[Orbital atomiko|orbital atomikoekatomikoak]] loturakonbinatzean emateanorbital jasatenmolekularrak sortzen dira, Lewisen ereduan oinarrituta. Horrela, orbital molekular lokalizatuak dira dutenteoria konbinazioanhonen oinarritzenoinarrietako dabat. Orbital Molekularren Teoriak, bestalde, molekula osoan sortutako orbital molekularrak hartzen ditu kontuan<ref>Murrel, J.N.; Kettle, S.F.A.; Tedder, J.M. (1985). ''The Chemical Bond'' (2nd ed.). John Wiley & Sons. [[International Standard Book Number|ISBN ]] [[Book sources|0-471-90759-6]]</ref>.

1916. urtean, [[G. N. Lewis|G. N. Lewisek]] proposatu zuen lotura kimikoankimikoa partekatutako bi elektroien arteko interakzioaren ondorioz sortzen dela, molekulak [[Lewisen egitura|Lewisen egituraz]] adieraziz. Teoria Kuantikoaren garapenarekin batera, 1927an, [[Heiter-London]] teoria aurkeztu zen. Teoria honek ahalbidetu zuen, lehen aldiz, hidrogeno molekularen H₂ lotura propietateen kalkulua mekanika kuantika oinarritzat hartuz. Walter Heitlerek adierazi zuen nola erabili [[Schrödingerren ekuazio|Schrödingerren uhin ekuazioa]] bi hidrogeno atomoen uhin funtzioak batu eta lotura kobalentea emateko. Ondoren [[Fritz London]] lankidea deitu eta teoriaren berezitasunetan lan egin zuten<ref>[http://scarc.library.oregonstate.edu/coll/pauling/bond/index.html Walter Heitler]– Key participants in the development of Linus Pauling's ''The Nature of the Chemical Bond''</ref>. Beranduago, [[Linus Pauling|Linus Paulingek]], Lewisen elektroi pare lotzailea, eta, Heiter-London teoriak, erabili zituen balentzia lotura teoriaren bi aspektu garatzeko; [[Erresonantzia|erresonantzia]] (1928) eta [[orbitalen hibridazioa]] (1930). Azkeneko aurrerapen horiek guztiek hasiera eman zioten Balentzia Lotura Teoria berriari, non oinarria uhin-mekanika zen.