Donostiako Ituna: berrikuspenen arteko aldeak

 

Parte hartzaileen artean, garaiko errepublikano nagusienak eta [[Espainiako Bigarren Errepublika|Espainiako Bigarren Errepublikaren]] hasierako momentuak zuzendu zituztenak elkartu ziren: [[Alejandro Lerroux]] ([[Partido Republicano Radical]]) eta [[Manuel Azaña]] ([[Acción Republicana]]) Alianza Republicanatik, [[Marcellí Domingo|Marcelino Domingo]], Alvaro Albornoz eta Angel Galarza, [[Partido Republicano Radical Socialista|Partido Republicano Radical Socialistatik]], Niceto Alcalá-Zamora eta Miguel Maura [[Derecha Liberal Republicana]]<nowiki/>ren izenean, [[Manuel Carrasco i Formiguera|Manuel Carrasco Formiguera]] Acción Catalanatik, [[Matías Mallol Bosch]] Acción Republicana de Cataluñatik, Jaume Aguade Miró [[Estat Català|Estat Catalá]] eta [[Santiago Casares|Santiago Casares Quiroga]] Federación Republicana Gallega Autonomaren izenean. Hauez gain, [[Felipe Sanchez Román]], [[Eduardo Ortega y Gasset]] eta [[Indalecio Prieto|Indalecio Prietok]] ere hartu zuten parte bileran, baina kasu honetan gonbidatu berezi bezala eta ez euren partiduen ordezkari moduan. [[Gregorio Marañón|Gregorio Marañon]] bertaratzekoa zen baina ez zuen [[Frantzia|Frantziatik]] iristerik izan nahiz eta eskutitz bat bidali Itunean adostutakoarekin bat zetorrela adieraziz.

Arratsaldeko seietan amaitu zen bilera. Donostiako Itunetik ez zen dokumentu ofizialik kaleratu, ez eta bileraren aktarik ere. Miguel Maurak beranduago idatzi zuenez, “zaldunen” arteko hitzarmena izan zen.<ref>De la Granjak ondorioztatu zuenez, “el carácter verbal del acuerdo, dio lugar en 1931 a dos interpretaciones, la catalana y la republicana, sobre el mayor o menor alcance de la autonomía”; {{Es}} José Luis DE LA GRANJA: ''El oasis Vasco. El nacimiento de Euskadi en la República y la Guerra Civil'', Madril, Tecnos, 2007, 36. or.</ref> Bilerak ordea, oihartzun handia izan zuen eta jende asko han adostutakoen zain zegoenez, Indalecio Prietok eskuz idatzitako prentsa oharra prestatu zuen egunkariei emateko.