Nazaretar artea: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Iñigoo (eztabaida | ekarpenak)
No edit summary
Iñigoo (eztabaida | ekarpenak)
No edit summary
1. lerroa:
{{lanean}}
[[Fitxategi:Friedrich_Overbeck_008.jpg|thumb|250x250px|''Italia eta Alemania (Sulamith eta Maria),''[[ Johann Friedrich Overbeck]], 1811-1828, Neue Pinakothek, [[Munich]].]]
'''Nazaretar''' izena [[Erromantizismo]] [[Alemania|alemaniar]] margolari talde batek [[1785]] urte inguruan jarritakoa da. Estilo honek Nazaretar purismoa izenaz ere ezaguna da. Alemaniar[[Alemania]]<nowiki/>r erromantizismoaren[[erromantizismo]]<nowiki/>aren talde piktoriko zentzuzkoena da; [[Erdi ArokoAroa|Erdi Aro]]<nowiki/>ko kristau artearen zintzotasuna eta espiritualitea berpiztu nahi izan zuten.
 
== Historia ==
XIX. mende hasierako giza eta historiko gatazkek, iraganaren malenkonia sortu zuten, baita espiritu [[Nazionalismo|nazionala]]<nowiki/>ren berrezarpena, eta berrezarpen honetan, alemaniar nazaretarrak izan ziren margo-mugimendu arrakastatsuena..
 
[[1809]] urteko uztailaren 10ean, [[Johann Friedrich Overbeck|Friedrich Overbeck]] eta Franz Pforr alemaniar margolariek,  Vienako Akademia sortu zuten, ''Lukasbund ''deritzona; San Luke-ren "kofradia", "anaiartea" edo "kongregazioa", San Lucas margolarien santu patronoa hain zuzen ere. Izenak berak, Erdi Aroko kutsua du eta margoaren oinarriak erlijioan eta artisau lan ederrean oinarritua. Horrela bada, Errenazimendu aurreko margoen "egia eta garbitasuna" berreskuratu nahi zuten. San Lukas anaiarte hau, aro modernoko lehendabiziko elkarte artistikoa izan zen.
 
1810 urtean, akademiako neoklasizismoa alde batera utzita, Overbeck, Pforr, Ludwig Vogel eta Johann Konrad  Hottinger anaikideak Erromara joan ziren. San Isidoro monastegi jabegabea hartu zuten, ia fraide bizitza eramateko asmotan, naturaz inguratuta eta artisau baliabideen bidezko bizitza eramateko. Haiek zituzten jantzikera eta ile motots luzeak zirela eta, ironiaz, ''i nazareni, hots, "''nazaretarrak" ezizenez deitzen zituzten eta hauek mugimenduaren izentzat baiestu zuten. Haietako batzuk protestanteak baziren ere, katolizismora bihurtu ziren. Oinarritzat zuten Erdi Aroko gremioek ez bezala, margolaritzari ekitea norbanakoaren erabaki modura hartu zuten, erromantiko kutsuaz, norberekiko maitasuna eta misiolari kontzientziazko jarrerarekin.