Dena hasi zen [[Steve Harris]]ek [[precision bass]]aren kopia bat eskuratu zuenean, 40 liberatan, aurretik futbol jokalaria izan nahi zuen [[West Ham]]ean baina ondo pentsatu ondoren eta jokalari onenak bakarrik hartzen zituztela jakinda, bere beste "hobby"ra aritzea erabaki zuen: [[musika]]. Horrela musika talde bat osatu zuen "[[Influence]]" deiturikoa geroago [[Gypsy's Kiss]] izatera pasatuko zena. [[Gypsy's Kiss]]ekin kontzertu batzuk (guztiak jende gutxiren aurrean) eman ondoren Stevek taldea uztea erabaki zuen eta beste talde batera joan zen: "[[Smiler]]". Han taldekide guztiak bera baino zaharragoak ziren eta esperientzia handia lortu zuen, baina ez zen nahikoa harentzat eta orduan [[1975]]ean aurrerago [[Heavy metal|Heavy Metalaren]] talde onenetariko bat izango zena sortu zuen: [[Iron Maiden]]. Steveri izen hau pelikula (''[[The Man in the Iron Mask]]'') bat ikusi ondoren bururatu zitzaion. Pelikula horretan presoak torturatzeko [[Burdinazko Andrea]] izeneko hilkutxa erabiltzen zuten. Hilkutxa hau burdinazkoa zen, andre forma zuen eta barruan herdoildutako iltze batzuk zituen eta presoak hil arte sartzen zituzten han. [[1976]]an, Steve bere talderako musikariak bilatzen hasi zen eta [[Londres]]ko [[East End]]ean, bere auzoan hain zuzen ere, aurkitu zituen. Taldea berak baxuan, [[Dave Sullivan]] eta [[Terry Rance]]k [[gitargitarra]]rann, [[Ron Matthews]]ek baterian eta [[Paul Day]]k kantuan osatzen zuten. Denbora gutxi barru [[Paul Day]] Steven aurreko taldeko, hau da, [[Smiler]]eko [[Dennis Wilcock]]en truk aldatua izan zen, nork Harrisi [[Dave Murray]] deituriko gitarra-jotzaile talentudun bat gomendatu zion [[Urchin]] taldekoa eta Harris bezala [[Free]], [[Queen]], [[Deep Purple]] eta batez ere [[Jimi Hendrix]]en jarraitzailea. Honek Sullivan eta Rance gitarra-jotzaileak haserretzea egin zuen eta hauek taldea utzi ondoren [[Bob Sawyer]] iritsi zen eta [[Bob D'Angelo]] izena ipini zuen taldean bigarren gitarra-jotzaile moduan sartzeko eta [[Ron Rebel]]ekin [[Iron Maiden]]en lehen boskotea iritsi zen. Geroago Stevek beste [[Smiler]]kide ohi bat "fitxatu" zuen, [[Doug Sampson]] bateriajolea, beste kantari bat bilatzen zuten bitartean. Steven taldekide batek [[Paul Di'Anno]] gomendatu zuen, [[Punk]] esperientziadun kantari bat, ordu arte "[[Bird of Prey]]" taldean egondakoa. Urte haiek zailak izan ziren Harris eta taldekideentzat; [[Punk]]aren urteak ziren eta [[Londres]]ko kaleetan entzuten zen gauza bakarra zen. [[Sex Pistols]]en antzeko taldeak ziren disko gehien saltzen zituztenak, eta diskoetxe guztiek nahi zituzten [[Punk]] taldeak. [[Diskoetxe]] askok gomendatu zioten Harrisi taldearen itxura aldatzeko, ilea mozteko eta jendeari gustatzen zitzaion [[musika]] mota egiteko, baina Harrisek oso argi zeukan zer itxura izan behar zuen taldeak eta zer [[musika]] mota jo behar zuten. Bere hitzetan, ''Ezingo nuke [[Punk]] talde bat sortu... hori nire erlijioaren aurka egongo litzateke''. Di'Annok bere aldetik, komentatu zuen, ''Noizbait [[Fairport Convention]]en egondako konpositoreak orain [[The Clash]]en daude, haien gustuak aldatzen bizi dira dabilen denborara mantentzeko. Ez dut horren arrazoia ikusten. Gustuko duzun [[musika]]n mantendu behar zara, gustuko duzun [[musika]]rekin leiala izan''. Honela Harrisek taldea zegoen bezala utzi zuen.
