Charles eta Ray Eames: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
|||
11. lerroa:
baita bere arkitektura modernoarekiko interesa erakusteagatik. Beste batzuk diotenez,
Charles ikasle zen bitartean, ‘Trueblood and Graf’ enpresarentzako arkitekto-lanak egiten
zituen. Honek logura-falta eragiten zion, baita ikasketekiko konpromisoa galtzea ere.
1930ean, Charles-ek St. Lous-en bere lehen arkitektura estudioa zabaldu zuen Charles Gray-rekin batera.
Charles Eames, Eliel Saarinen arkitekto finlandiarraren influentzia handia izan zuen. Azken honen semea, [[Eero Saarinen]], Charles-en lagun eta lankidea izango zen aurrerantzean. 1938an, Charles eta bere familia Michigan-era lekualdatu ziren, Eliel-en gonbidapena onartuz. Bertan Charles ‘Cranbook Academy of Art’ eskolan arkitektura irakasle eta diseinu industrialaren arloko buru izan zen.
Charles eta Eero Saarinen ‘Etxerako Altzairuen Diseinu Organiko’-ko lehiaketan irabazle izan ziren New York-eko Arte Modernoko Museorako egindako altzariei esker. Haien lanak egur-modelaketaren teknika berriaren bitartez eginda zegoen, jatorriz Alvar Aaltok garatutakoa. Aurrerantzean, Charles-ek gehiago garatu zuen teknika hau egurkontratxapatuzko produktuekin; aulkiak eta bestelako altzariak landu zituen. Horretaz gain, II. Mundu Gerra bitartean Estatu Batuetako itsas armadarako oholtxoak eta esku-oheak egin zituen. 1941ean, Charles eta Catherine dibortziatu ziren. Ondoren, Charles Bernice (‘Ray’) Kaiser-ekin, ezkondu zen. Bernice [[Sacramento konderria (Kalifornia)|Sacramento]]-n ([[Kalifornia]]) jaiotako Cranbrookeko ikaskidea zen. Los Angelesera lekualdatu ziren, eta bertan bizi eta lan egin zuten hil ziren arte. 1940. hamarkadaren amaieran, ‘Arts & Architecture’ aldizkariaren ‘Case Study’ programan parte hartuz, Charles eta Ray Eames ‘Case Study 8#’, edo ‘Eames House’, etxe iraultzailea diseinatu eta eraiki zuten. Etxe hau, [[Ozeano Barearen ipar–mendebaldeko zuhaitz-olagarro|Ozeano Barearen]] ertzeko itsaslabar batean kokatuta zegoen. Egun gutxi batzuetan eskuz eraiki zuten, egitura osoa industriarako ziren aurrefabrikatutako altzairu zatiekin eginda. Gaur egun, etxe hau arkitektura modernoaren erakusgarria da.
55 ⟶ 57 lerroa:
2005eko abuztuan, Maharam zuntzak berriro editatu zituen Ray Eamesen Sea Things (1947) eta Dot Pattern patroiak. Dot Pattern Inprimaturiko zuntzen lehiaketan irabazi zuen 1947an The Museum of Modern Arts-en. Hauek gehienetan Rayk diseinatzen zituen.
Royal Institute of british Architects-ek Charles eta Ray Eames saritu zituen Royal Gold Medal-ekin. Charles hil zenean, Eames sofan zeuden lan egiten. Hau 1984n atera zen produkziora.
Charlesi argazkigintza gustatzen zitzaion, eta hau dela eta, Eames bikoteak 125 film labur ekoiztu zituen. Eginiko filmak, esperimentazio eta irakaskuntza gisa erabiltzen zituzten. Film hauetan ere azaltzen ziren haien gogoko ekintzak, hala nola, jostailu-bildumak, bidaiak edota haien altzarien fabrikazio-prozesuen pausoak.
Eames bikoteak ere erakusketa asko egin zituen: Mathematica: A World of Numbers… an Beyond (1961) IBM-k babestuta eta oraindik existitzen dena eta ezaguna dena. A Computer Perspective: Background to the Computer Age (1971) eta The World of Franklin and Jefferson (1975-1977) erakusketak egin zituzten, beste batzuen artean.
Charles eta Ray Eamesen bulegoa 40 urte baino gehiago egon zen funtzionamenduan (1943-1988) Bay Cities Garage-n, 901 Washington Boulevard kalean Venice-n, Los Angeles, Kalifornia. Bertatik pasatu ziren hainbat diseinatzaile garrantzitsu: Henry Beer eta Richard Foy, orain CommArts-en aulkiak egiten dituztenak, Don Albinson, Deborah Sussman, Peter Jon Pearce, Harry Bertoia eta Gregory Ain. Azkenengo hau Eamesen ingeniarien burua izan zena Bigarren Mundu Gerran.
Eamesen produktuak ere Washington Boulevard-en fabrikatzen ziren 1950 hamarkadara arte. Diseinu hauen artean honako hauek zeuden: DCW (Dining Chair Wood) and DCM (Dining Chair Metal kontratxapatu eserleku batekin) (1945); Eames Lounge Chair (1956); the Aluminum Group furniture (1958); the Eames Chaise (1968), Charlesen lagun batentzako diseinatu zutena, Billy Wilder zinema-zuzendaria hain zuzen, the playful Do-Nothing Machine (1957), eguzki-energia erabiltzen zuen esperimentu bat, eta beste hainbat jostailu.
Ray eta Charles ez ziren soilik altzari-diseinatzaileak. Haiek ere hanka-ferula bat diseinatu zuten haien apartamentuan, gobidatuen gelan zuten altzari batzuk erabiliz. Kontratxapatuz egindako ferulen erabilerarekin, ordezkatu ahal izan zituzten metalezkoak, zeintzuk odol-jarioa mozten zuten, gainera, gangrena sortzen zuten.
== Lanak ==
[[Fitxategi:Eames_house_entry.jpg|thumb|Eames Etxea-ren sarrera (Case Study Etxea #8)]]
Charles eta Ray Eamesek proiektu, lan, erakusketa asko egin zituzten. Hona hemen aurrera eramandako hainbat arkitektura lan, film, altzari eta erakusketa-diseinu:
=== Arkitektura ===
** Sweetzer
** St. Louis Post-Dispatch
**
**
** Dinsmoor
** Dean
** Meyer
**
** Entenza
** [[Eames
** Max De Pree
=== Filmak ===
90 ⟶ 97 lerroa:
* The Information Machine (1958)
* Kaleidoscope Jazz Chair (1960)
* IBM Mathematics Peep Show (1961),
* Powers of Ten (1968,
* Image of the City (1969)
* Banana Leaf (1972)
* Fiberglass Chairs
* SX-70,
* Eames Lounge Chair
126 ⟶ 133 lerroa:
[[Fitxategi:EamesCards.JPG|thumb|House Of Cards, edizio alemaniarra]]
* Textiles and Ornamental Arts of India (1955)
* Glimpses of the USA
* Mathematica: A World of Numbers... and Beyond (for IBM, 1961)
* IBM Pavilion at the 1964/1965 New York World's Fair
* Nehru: The man and his India (1965)
* The World of Franklin and Jefferson (1975), Estatu Batuetako ‘Berrehun urteko’
=== Besteak ===
| |||