|
395 preso baino ez ziren bizirik atera sarraskitik: horiek Juknov kontzentrazio-esparrutik atera eta Griazovetsera eraman zituen.
Nahiz eta [[1943]] arte alemaniarrek sarraskiaren berririk ez zituztelazutela esan, [[Foreign and Commonwealth Office|Kanpoko Harremanetarako Bulegoak]] gerra ondoren egindako txosten batean nazien iradokizun edo konplizitatea zutela esan zuen<ref>''Katyn and the Soviet Massacre of 1940: Truth, Justice and Memory.'' George Sanford. Routledge, 2005. ISBN 0-415-33873-5, 9780415338738. 135. orr.</ref>
== Sarraskiaren teknologia ==
Poloniar presoen % 99 exekutatuak izan ziren. [[Kozielsk]]en zeudenak Katingo basoan, [[Smolensk]]etik gertu, hil zituzten. [[Starobielsk]]en zeudenak, berriz, Járkov izeneko NKVDren espetxean hil eta Piatikhatkin lurperatu zituzten; [[Ostaxkov]]en zeuden poliziak Kalinin izeneko NKVDren espetxean hil eta [[Miednoje]]n ehortzi zituzten.
Kalininen NKVDko buruzagi ohi [[Dimitri S. Tokarev]]<nowiki/>ek espetxea berriro bisitatu zuenean, exekuzioei buruzko informazio zehatza eman zioten. TokarevenHaren araberaesanetan, hilketak arratsaldean hasi eta egunsentian bukatzen ziren. [[1940]]ko [[apirilaren 4]]an egindako garraiatzean 390 lagun hil zituztenez, borreroek gogor lan egin behar izan zuten, gau batean hainbeste lagunjende hiltzeko. Hori zela eta, hurrengo egunetan 250 laguneko garraiatzeak egin zituzten. Exekuzioak egiteko, [[Mosku]]tik bidalitako ''Walther'' pistola alemaniarrak erabili zituzten.
ExekuzioakExekuzio metodikoak ziren.: Zigortuarenzigortuaren informazio pertsonala miatu ondoren, bilurrak ipini eta isolatutako gela batean sartzen zuten. Exekuzioen hotsakHarrabotsa ezkutatzeko, makina zaratatsuak (agian haizagailuak) erabiltzen zituzten gauez. Gelan sartu eta berehala, garondoan tiro egiten zuten. Hilotza beste atetik atera eta itxaroten ari ziren bospasei bagoitan sartzen zuten, nondik hurrengo zigortua ateratzen zuten. Egunero eginerabili zuten metodo bera, [[maiatzaren 1]]ean izan ezik.
[[Smolensk]]etik gertu, berriz, poloniarrei eskuak bizkarrean lotu, hilobietara eramaten zituzten eta han, garondoan tiro egiten zieten.
== Ondorioak ==
Sarraskiari amaiera emateko asmotan, [[1990eko hamarkada]]n errusiar, poloniar, ukraniarukrainar eta bielorrusiar ikertzaileek batu eta gertatutakoa azaldu zuten. BadaudeHalaber, halaberzenbait txostenek diotenez, [[Iosif Stalin|Stalinek]] [[Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna|SESBeko]] mendebaldeko eskualdeetan bizi ziren beste 11.000 poloniar hil zituela azaltzen duten txostenakzituen<ref>{{Erreferentzia|izena1= Tadeusz|abizena1= Piotrowski|url=http://books.google.com/books?id=9Kefzi0_vwIC&pg=PA4|izenburua= The Polish Deportees of World War II: Recollections of Removal to the Soviet Union and Dispersal Throughout the World|urtea=[[2007]]|orrialdea= 4|isbn= 0786432586}}</ref>. Era berean, [[Bizargorri Operazioa|nazien 1941eko inbasioan]], alemaniarrek 100.000 poloniar inguru hil zituzten<ref name="Piotrowski7">{{Erreferentzia|izena1= Tadeusz|abizena1= Piotrowski|izenburua= Poland’s Holocaust|isbn= 0-7864-0371-3|orrialdea=18}}</ref>.
[[1998]]an, [[Boris Jeltsin]] eta [[Alexander Kwasniewski]]k [[Katin]]en eta [[Mednoje]]n oroitarriak ipintzea erabaki zuten.
| 