Argazkigintza: berrikuspenen arteko aldeak

| url = https://books.google.com/id=MTXdplfiz-cC&pg=PA20&dq=Mo-Ti+pinhole+camera+obscura }}</ref> kamera iluna aztertu baitzuen. Lehenik eta behin, brontzezko plakak erabili izan ohi zituzten eta irudiak, ur lurrunez errebelatzen zituzten gero iodo bidez brontzezko plaka horietan agertzeko asmoz. Hala eta guztiz ere, prozesu hau nahiko garestia izaten zelarik, argazki makinak pisu asko izanik eta ur lurruna osasunarentzat kaltegarria suertaturik, aldatu beharra zegoela agerian geratu zen. Hori dela eta, 1840. urtean, William Henry Fox Talbot-ek, Kalotipo izeneko negativonegatibo-positibo bidezko prozesua asmatu zuen. Hau, paper negatibo bat positibo baten gainean jartzea oinarritzen zen eta papera bustiz, argazkia errebelatzen zen. Honen bidez, argazkigintzaren kopia sortu zen, negativo batetik hainbat positibo irtetzen zirelako.

1842. urtean, [[John Herschel|John Frederick William Herschel]] astrónomo eta kimiko ingelesak, Zianotipia izeneko prozesuari ekin zion. Honetaz gain, 1819. urtean Herschel-ek sodio hiposulfatoaren teknika aurkitu zuen, honen bidez argazkiaren oinarria sortuz. Ondoren, Talbot eta Daguerre, hain zuzen ere 1839. urtean, lehenengo beirazko negatiboa sortu zen. Argazkien kalitatea hobetzeko asmoz, 1950. urtean Blanquart Evrard albumina papera erabili zuen, material honen gainean arraultzaarrautza erabiliz eta argazkiaren fibra kalitatea hobetuz.

Bestalde, 1888. urtean, [[George Eastman]]-ek Kodak kamera asmatu zuen eta 1907. urtean, kolorezko argazkiak merkaturatu ziren Lumière lantegiaren bidez, era honetan beirazko plakak ordezkatuz. Hariari jarraituz, 1931.urtean flash-a sortu zen, argitasun gabezia zegoen uneetarako. Gainera, 1948.urtean, uneko argazkia plazaratu zen Polaroid zeritzona. Funtsean, argazkia atera eta errebelatu egiten zuen 60 segundutansegundotan.

1981an, Sonyk ezagutarazteraezagutaraztea eman zuen irudientzako karga moldatuta zuen kontsumoko lehenengo kamera, Sony Mavicaren filmatzeko beharra ezabatuz. Mavicak irudiak diskoan gordetzen zituen bitartean, irudiak telebistan bistaratzen ziren eta kamera ez zen guztiz digitala. 1991an, Kodak-ek ezagutarazteraezagutaraztea eman zuen DCS100, merkatuan eskuragarri zegoen lehenengo reflex kamera digital bakarra. Nahiz eta bere prezioagatik argazki kazetaritzarako eta argazkilaritza profesionalerako ez zen beste erabilpenik galarazten zuen, merkataritzan argazkigintza digitala jaio zen.

Irudigintza digitalak irudi elektronikoen sentsore bat erabiltzen du irudia datu elektroniko multzo bat bezala grabatzeko, film aldaketa kimiko gisa baino. Desberdintasun garrantzitsu bat argazkigintza digital eta kimikoaren artean, argazkigintza kimikoak argazkiaren manipulazioari eusten diola da film eta paperezko argazkiak direlako, irudi digitala berriz, euskarri oso manipulagarriamaneiagarria den bitartean. Desberdintasunak honek irudia maila bateraino prozesatzen usten duela da filmekin oinarritutako argazkigintzan zaila den bitartean eta komunikazio potentzialak aplikazio desberdinetan baimentzea ahalbidetzen du.

Argazkilaritza digitalak XXI. mendea menderatzen du. Munduan ateratako argazkien %99 a kamera digitalen bitartez ateratakoak dira, gero eta gehiago smartphonen[[smartphone]]n bitartez.