Konstantinoplaren erorialdia: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
63. lerroa:
Turkiarren aurkako beste estrategia bat izan zen Teodosiar Harresiak konpontzea. Enperadoreak guztiz beharrezkoa zela uste zuen eta batez ere Blachernae barrutiko harresia gotortuena izan zela egiaztatu zuen iparralderantz ateratzen baitzen. Lurrezko fortifikazioek 18 m. zabalerako lubakia zuten eta atzean bi almenadun harresi zituzten dorrez josita. Dorreen bitartean 45-55 metro zegoen.
==Indarrak==
Konstantinopla defendatzen zuen armada nahiko txikia zen: guztira 7000 mila gizon inguru; haietan 2000 kanpotarrak. Setioaren hasieran, ziur aski, 50.000 lagun baino gutxiago bizi ziren harresien barruan; alboko herrietako errefuxiatuak kontutan hartut. Dorgano komandante turkiarrak eta bere gizonek Hiriaren itsasaldeko aldea defendatzen zuten eta borrokan hil ziren. Genoar taldea ondo trebatuta eta armatuta zegoen. Armadaren gainerakoa ondo trebatutako soldaduak, armatutako zibilak, itsasgizonak, borondatezko kanpotarrak eta fraideak ziren. Goarnizioak kalibre txikiko artilleria erabili zuen, baina eragin handirik gabe. Zibilek, beste alde batetik, harresiak konpontzen zituzten, guardiak egiten zituzten, jakiak bildu eta banantzen zituzten eta elizetatik urrezko eta zilarrezko objektuak atera zituzten txanponak egiteko soldadu kanpotarren soldatak ordaintzeko.
Otomandarrek, beste alde batetik, armada handiagoa zeukaten. Ikasketa berrien eta otomandarren artxiboen arabera 50.000 eta 80.000 soldaduren artean zeuden. Haietako 5.000-10.000 inguru janizaroak ziren; eliteko infanteria. Baziren ere, milaka soldadu kristau, batez ere serbiarrak. Đurađ Branković buruzagi serbiarrak 1.500 zaldizkoak eraman behar izan zituen otomandar sultanekiko ituna zela eta. Hilabete batzuk geroago dirua eman zuen Konstantinoplako harresiak konpon zitzaten.
== Otomandar Inperioaren sorrera ==
| |||