Anjou: berrikuspenen arteko aldeak

Zelta herriek jendeztatua, [[Antzinako Erroma|erromatarrek]] eta [[frankoak|frankoek]] konkistatu zuten hurrenez hurren. [[880]] inguruan [[konderri]] bilakatuta, [[X. mendea]]n [[Inperio Karolingioa]] desegitean burujabetasuna lortu zuen. [[XI. mendea|XI.]] eta [[XII. mendea|XII. mendeetan]] zehar [[Frantzia]]ko printzerri nagusienetariko bat izan zen.

[[XII. mendea]]n, [[Ingalaterrako Erresuma|Ingalaterrako koroarekiko]] loturak estutu ([[Godofredo V.a Anjoukoa]] [[Matilde Ingalaterrakoa|Matilde]] [[Ingalaterrako errege-erreginen zerrenda|Ingalaterrako erreginarekin]] ezkondu zen) eta [[Normandiako dukerria]] hartu zuen. [[Henrike II.a Ingalaterrakoa|Henrike II.a]], aurrekoen semea, Ingalaterrako errege izendatu zuten eta Ingalaterrako koroak Frantziako mendebaldean eta Euskal Herriko iparraldean ([[Lapurdi]] eta [[Zuberoa]]) zuen eragina guztiz bizkortu zen, Anjou etxeko kondeen bidez betiere.

Anjouko bigarren dinastia sortu zuen [[Karlos I.a Napolikoa|Karlos I.ak]] lurrak zabaldu zituen [[Proventza]] (ezkontzaren bidez) eta [[Napoliko Erresuma]]ra ([[1266]]). [[1204]]tik aurrera [[Frantziako Erresuma|Frantziako erregeen]] eragina nabaria da eta [[1360]]an dukerri bilakatu zen. [[1481]]ean Frantziako koroari lotu zioten. Ondoren, hainbat printzek eraman zuten Anjouko duke titulua ([[Henrike III.a Frantziakoa|Henrike III.ak]], [[Frantzisko Frantziakoa (1555-1584)|Frantzisko Anjoukoak]] eta [[Filipe V.a Espainiakoa]]k, besteren artean).

{{Historia zirriborroa|FRAFrantzia}}