Safo: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
tNo edit summary |
No edit summary |
||
20. lerroa:
| datu gehigarriak =
}}
'''Safo''' ([[antzinako greziera]]z: Σαπφώ, ''Psappho''; [[Lesbos]], [[K. a. 630]]-[[K. a. 612|612]] bitartean - [[K. a. 570]] aldean) [[Antzinako Grezia|greziar]] olerkaria izan zen. Saforen poesian sentimenduak dira osagai nagusiak, eta maitasuna eta edertasuna dira lantzen dituen gai ia bakarrak. Haren artea iluna, eta batez ere, egiazalea da. Bere lanetan ez dago ia deskripziorik; txoriak, loreak edo ilargia aipatzea nahikoa da giro poetikoa sortzeko. Safo homosexuala omen zen -neskei eskainiak dira maitasunezko poemak-; hala, Lesbosetik dator [[lesbiana]] hitza.
== Bizitza ==
Gauza gutxi dakigu Saforen bizitzari buruz, zeinaren 650 bertso bakarrik gordetzen diren. [[Asia Txiki]]ko itsasbazterraren ondoko [[Lesbos]] uhartean sortu zen, [[K. a. 620]] aldean, eskualdean kultura loraldi handia izan zen garaian. Jaiotiria [[Mitilene]] edo Eresos izan zitekeela uste da<ref name="poetryf">{{erreferentzia|izena= |abizena= |url= http://www.poetryfoundation.org/bio/sappho |izenburua= ''Sappho'' |bilduma= |argitaletxea= Poetryfoundation.org}}</ref>. Familia aristrokrata bateko alaba zen, eta uharteko politikagintzan parte hartu zuen. [[Sizilia]]ra erbesteratu zuten [[K. a. 593]]an [[Pitako Mitilenekoa|Pitako]] [[tirano]]ari egin zizkion kritikengatik. Lesbosa itzuli zenean dantza, musika eta gimnasia ere irakasten zen literatura eskola bat sortu zuen, ''Musen Zerbitzarien Etxea'' izenekoa, neskez osatua. Han, besteak beste, poesia errezitatzen, abesten eta lorezko koroak eta zintzilikariak egiten ikasten zuten. Neska haietako batzuekin zituen harremanak nabariak dira bere bertsoetan, eta eskandalugarriak gertatu ziren antzinatean. Hala, Lesbosetik dator [[lesbiana]] hitza homosexualitate femeninoa izendatzeko.
Berak idatzitako poema batetik, Safo eta Faonen elezaharra sortu zen: Faon Lesbosko mutil eder bat zen, [[Afrodita]] jainkosa bera maitemindu zuena. Safo ere liluraturik gelditu zen gazte haren edertasunarekin, eta behin eta berriz saiatu zen hura bereganatzen. Arrakastarik izan ez zuenez gero, [[Leucade]]ko itsasmuinora igo eta bere burua itsasora bota zuen<ref>{{erreferentzia|izena=Anabella |abizena= Squiripa|url= http://sobregrecia.com/2009/12/29/la-leyenda-de-faon-y-safo/ |izenburua= ''La leyenda de Faón y Safo'' |bilduma= |argitaletxea= Sobregrecia.com}}</ref>. [[Ovidio]]k, latindar poetak, ezagutzera eman zuen elezahar hau. [[XIX. mende]]ko margolariek ere, oso gogokoa izan zuten Saforen irudi erromantiko hau, ile luzearekin eta harkaitzean bermatua.
== Olerkigintza ==
Safok bederatzi poesia bilduma idatzi zituen, baina 650 bat bertso baizik ez dira gorde. Poesia haiek ospe handia izan zuten bere garaian eta Catulo, Horazio eta Ovidiok itzuli zituzten, besteak beste. Amodioari eta izadiko edertasunei opatutako poemak idatzi zituen, eta neurri berriak sortu zituen; horietako batek (safikoak) bere izena du.
Bere obratik, ematen zuenez bederatzi tomoz eta gai ezberdinaz egina zegoena, adibide batzuk gorde dira eta lirika popular izan zitekeen epitalamio batzuetan, ezkontza kantuak gero nobioaren lagunen kanta popular bezala hartuak izan zirela eta nobiarena, baina ezkontzan inprobisatuak izango zirenak. Kanta hauek beste poemetatik ezberdintzen ziren, intimoagoak ziren eta landuagoak, horientzako erritmo berezi eta métrica berria sortu zuen, estrofa safika izatera pasa zen.
41 ⟶ 39 lerroa:
Bere poema ospetsuenak, eta ezagunenak, deskribatzen duenean eso esan dezakegu “síntomas de la enfermedad del enamoramiento”, unibertsal eta maiteminduta dagoen edozeini eskainita, baita ere beste zati batean non esaten duen ez dagoela mundu miragarriagorik batek maitatzen duen munduarena baino.
== Erreferentziak ==
{{ lur | data=2015/06/03}}
{{erreferentzia_zerrenda}}
== Kanpo loturak ==
|