Manuel Pavía Lacy: berrikuspenen arteko aldeak

'''Manuel Pavía Lacy''' ([[Granada (argipena)|Granada]], [[1814]] [[uztailaren 6]]a - [[Madril]], [[1896]]ko [[urriaren 22]]a) espainiar militarra eta Nafarroako kapitain nagusia izan zen. [[Lehen Karlistaldia|Lehen Karlistadan]] borrokatu zen, eta Novalichesko markes eta mariskal tituluak jaso zituen. Frantziara erbesteratu zen [[Leopoldo O'Donnell|O'Donnellen]] matxinadak huts egin zuenean (1841). [[Baldomero Espartero|Esparteroren]] aurka borrokatu zen; Narváez aginpidera iritsi zenean Bartzelonako matxinada eta Nafarroako karlistak menderatu zituen. Gerrako ministroa zen 1847. urtean, Sotomayorren agintaldian, eta Filipinetako kapitain nagusi izendatu zuten. [[Seiurteko demokratikoa|1868ko iraultzan]] [[Elisabet II.a Espainiakoa]]ren alde borrokatu zen. Gerra galdu eta bigarren aldiz erbesteratu zen, zauriturik, [[Amadeo I.a Espainiakoa|Amadeo I.a]] errege egin zutenean hain zuzen. Erregetza berriro ezartzean itzuli zen Madrila. ''Memorias de la guerra de Cataluña'' (1851) idatzi zuen.