|
=== ''Euskal-Erria'' aldizkaria ===
Manterolaren lanetan eraginik handiena, ziur aski, ''[[Euskal-Erria (aldizkaria)|Euskal-Erria]]'' aldizkariak izan zuen. Berak sortu [[1880]]an, eta [[1918]]an azken alea argitaratu zen artean, idazle eta euskaltzaleen biltoki izan zen. Aldizkariaren 79 liburukiak mende arteko Euskal Herriko (eta bereziki Donostiako) kultura eta hizkuntza egoeraren ispilu paregabea dira. Orduko idazle, hizkuntzalari eta euskaltzale gehienak bildu ziren bertara: [[Anton Abadia|Anton Abbadia]], [[Manuel Antonio Antia]], [[Karmelo Etxegarai]], [[Klaudio Otaegi]], [[Julien Vinson]], [[Arturo Kanpion|Arturo Campion]], [[Ricardo Becerro de Bengoa]], [[Joan Batista Elizanburu|Jean Baptiste Elizanburu]], [[Juan Iturralde|Juan Iturralde Suit]], [[Pedro Egaña]], [[Luis Luziano Bonaparte]], [[Julian Apraiz]], [[Ramon Artola]], [[Felipe Arrese Beitia]], eta abar.
Aldizkarian argitaratu zuen 1884an Manterolak bere poema dramatikorik ezagunena: «Post tenebras spero lucem» (Ilunaren ondotik argia dut itxaropen). Foruak galtzeak Euskal Herriaren kontzientzia zenbateraino astindu zuen erakusten du Manterolaren poemak.
=== Lore jokoak ===
Manterolaren ekimenak sortu zuen "Euskarazko Itz-Jostaldien Batzarra", hegoaldean [[Euskal Lore Jokoak]] antolatzen hasi izen erakundea, iparraldean [[Anton AbbadiaAbadia|Anton Abbadiak]]k eratu zituenen gisara. Lore-jokoen ondorio garrantzizko bat izan zen Bidasoaren bi aldeetako idazle, intelektual, bertsolari eta, orobat, jendeak heltzen zirela. Harreman horietatik sortu zen, [[Julio Urkixo|Julio de UrquijoUrquijok]]k zioenez, [[1900]]ean, [[Donibane Lohizune]]ko euskal jaietan, «Zazpiak bat» esamoldea, euskal lurraldeen eta jendeen batasuna nahiaren ikur.
== Lanak ==
|
