Pedro Antonio Añibarro: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t →Lanak |
t Robota: Birzuzenketak konpontzen |
||
20. lerroa:
== Añibarro eta bizkaiera ==
Añibarrok, [[Joan Antonio Mogel|Mogelek]]
Añibarro eta Mogel bat zetozen Bizkaian bertako euskalkia erabili behar zela eliz zereginetan: hala sermoietan nola katekesi liburuetan. Idazterakoan zein bizkaiera mota behar zen, ez zeuden ados. Izan ere Añibarrok zabalago eta, gaurko ikuspuntutik, zentzudunago jokatzen zuen, artikuluak eta hitzen bukaerak ondo bereiziz, lekuan lekuko fonetismoak gaitzetsita; Mogelek, berriz, herrian –[[Markina-Xemein|Markinan]]– hitz egin eta entzun bezalaxe idazten zuen, bitxikeria fonetiko guztiak maila idatzian ere gordetzen zituela. Añibarro [[Manuel Larramendi]]ren mireslea zen, haren eragina maila teorikoan nabarmena izanik; euskarazko liburuetan, berriz, gutxitan erabili zituen hark sorturiko neologismoak.
29. lerroa:
Berak egindako [[ebanjelio]]en itzulpena, osoa nahiz zatiren batena, idazle askoren ikerlana izan da.
Bakar batzuk aipatzearren, [[Salaberri Ibarlakoa]]ren [[Mateoren Ebanjelioa|San Mateoren
Aurrekoak bezala argitaratzeke gelditu zen ''Artzai-Adibideac'', Toledoko artzapezpikuaren gutun pastoral baten itzulpena. Añibarroren estiloa didaktikoa da, gauzen azalpena helburu duena, argia baina ez distiratsua; sinonimoak pilatzera jotzen du, eta honek alde batetik hizkuntzari aberastasuna badakarkio, halako astuntasuna damaio bestetik.
|