Musika minimalista: berrikuspenen arteko aldeak

'''Musika minimalista''' [[Ameriketako Estatu Batuak|AEBetan]] sortutako [[musika]] estiloa da.Musika esperimental edo ''downtown'' musikatzat jotzen da. [[1960]]an sortu zen, eta harmonia kontsonantean oinarritu zen. Antolamendua erritmo zelula txikietan oinarritzen da. Mugimentu hau [[San FranciscoFrantzisko (Kalifornia)|San Franciscon]] hasi eta handik gutxira [[New York]]era zabaldu zen (loftetara hain zuzen ere).

Minimalismoa, [[XX. mendemendea|XX. mendeko]]ko musika esperimentalik garrantzitsuena izatera iritsi zen mundu osoan. Hasieran, konpositore asko saiatu ziren pieza minimalistak konposatzen, baina, azkenean, lauk bakarrik lortu zuten aurrera irtetea. Horien artean, [[Terry Riley]], [[Steve Reich]], [[Philip Glas]] eta ez hain famatua, baina, ona hala ere, [[La Monte Young]]. [[Europa]]n, konpositore nagusiak hauek izan ziren: [[Louis Andriessen]], [[Karel Goeyvaerts]], [[Michael Nyman]], [[Gavin Bryans]] eta abar. Zerrenda handitu edo txikiagotu daiteke, musika minimalistari egindako definizioen arabera, [[instrumentu]]en arabera eta abar.

Musika minimalista jendeak uste duena baino zabalagoa da, definizioz, musika arteka txikiz osatua dagoelako, errekurtso musikal oso urriz egina dagoelako eta [[instrumentu]] oso sinpleak edo ohikoak erabiltzen dituelako. Esate baterako, [[tinbal]]ak, [[bizikleta]] baten gurpila, [[whiski]]aren edalontzia. Elementu naturalek eragindako soinuak ere eransten ditu estilo honek. [[Soinu]] oso arraroak egiten dira, adibidez [[saxofoi]] baten soinua paretaren kontra dagoela. Melodien erritmoa aldatu egiten da, mantsotuz eta azkartuz. Piezak [[nota (argipena)|nota]] asko izan ditzake, edo hiru nota egin minutuko, adibidez. Hasierako etapetan, musika minimalista oso zorrotza izan zen eta Reich konpositoreak, adibidez, musika minimalista edertu zuen. Izan ere, oso zorrotzak eta motelak ziren, eta askotan konpositoreak berak jotzen zituenak.

Gailentasun minimalistak, beste arte mota batzuetan ere [[minimalismo]]a aplikatzea eragin zuen. Adibidez, [[eskulturaeskulturagintza|eskulturan]]n, [[arkitektura]]n eta abar. Horietan “sinple” eta “minimo” hitzak oinarri bezala hartuz, laster marrazketan ere, arte minimalista zabaldu zen.

[[1960]]an, [[Terry Riley]]k konposizio bat egin zuen. Lan honetan protagonista harizko kuarteto bat da, eta [[Do (musika nota)|Do]] maiorren idatzia da. [[1963]]an Rileyk musika elektrikozko bi lan egin zituen, grabagailu elektrikoen atzerapenaz baliatuta. ''Mescalin Mix'' eta ''The Gift'' ziren musika lan horiek, eta horiekin, minimalismoari errepikapenen ospea ekarri zion. 1965 eta 1966. urteetan Reychek hiru konposizio egin zituen: Lehenengoa, ''It is gone a rain''; bigarrena ''Come out'', biak [[kasete]]rako, eta azkena, ''piano Phase'', zuzeneko emanaldietarako. Melodia hauek ia berdinak baina denboran zehar desplazatuak. [[1968]]an hasita, 1+1 konposizioarekin [[Philip Glass]]ek, konposizio batzuk idatzi zituen, non, konposizioei, gehigarri bat erantsi zien (adibidez, sekuentzia hauek: 1, 1 2, 1 2 3, 1 2 3 4). Konposizio hauen artean daude ''Two Pages'' eta ''Music in Fifths''. Une honetan hasi zen musika minimalista indarrean.