Bessemer prozedura: berrikuspenen arteko aldeak

'''Bessemer prozesua''' [[altzairuaaltzairu]]a seriean ekoizteko lehen prozesu merkea izan zen. Prozesu honek bere asmatzailearen izena hartzen du, [[Henry Bessemer]], prosezuaren patente bat atera zuena [[1855]]an. Prozesu hau independenteki aurkitu zuen [[Willian Kelly]]k [[1851]]an. Prozesu bera [[Europa]]tik kanpo erabilia izan zen mendeetan zehar, baina ez eskala [[industria]]lean. Oinarrizko printzipioa burdinaren espurutasunak erretiratzea da, sartutako [[aire]]ari esker. [[OxidazioErredox erreakzio|Oxidazioak]]ak burdinaren masaren [[tenperatura]] handitzen du eta urtua mantentzen du.

Henry Bessemer ingelesak sortutako aparatuari ''bihurgailua'' deritzo prozesatutako arrabioa [[altzairu]] edo burdina bihurtzen duelako. [[Madari]] formako [[galdara]] erraldoi batean datza, altzairuzko xafla lodi batez estalia dagoena eta barrutik material errefraktarioz; goialdea irekita dago, eta behekoa borobila da eta mugikorra da [[ardatz (argipena)|ardatz]] horizontal baten inguruan. Ardatza taladratua dago, zulo txiki batzuetan zehar haizea emateko. Gailua bi oinarriren gainean jarrita dado. Horietako batek mekanismo hidraulikoa du ontziak bira egiteko, fundizioa kargatu ahal izateko hondoko zuloak estali gabe, eta altzairuaren galdaketa errazteko bihurketa egitean.