Leon I.a (aita santua): berrikuspenen arteko aldeak

'''Leon I.a''' ([[Toskana]], [[390]] - [[Erroma]], [[461]]eko [[azaroaren 10]]a) [[Aita Santusantu|Aita Santua]]a eta Elizaren doktore izan zen, [[440]]tik [[461]]ra. '''Handia''' ezizenez ezagutu ziren hiru aita santuetatik lehena izan zen.

''Quintianus'' izeneko gizon baten semea zen. Datu historiko zaharrenek, [[Zelestino I.a]] aita santua zelarik, Erroman diakono gisa kokatzen dute. Diplomatiko nabarmena bihurtu zen [[Sixto III.a]] aita santua zelarik, eta [[Albinismo|Albino]] eta [[Flavio Aezio]]ren arteko gatazka konpontzera joan zen, [[Valentiniano III.a]] Mendebaldeko enperadorearen aginduz. Lan honetan zegoen, Sixto III.a aita santuaren heriotza gertatu zenean. [[440]]ko [[uztailaren 19]]an, aita santu izendatu zuten. Ofizialki, aita santu gisa, urte bereko irailaren 29an hasi zen.

Arrakasta handiz borrokatu zituen [[erromatar Eliza Katolikoa|eliza katolikokatolikoaren]]aren aurka zihoazen sinesmenak, [[pelagianismo]]a, [[priszilianismo]]a eta [[manikeismo]]a, horien artean. Baina, bere aitasantutza-aldiko gertaerarik ezagunena, [[Mantua]]n, [[Atila]]rekin izan zuen topaketa izan zen. Berau [[452]]an gertatu zen, Atila zuzen-zuzenean Erroma suntsitzera zihoanean. Inork ez daki Leon I.ak Atilari esan ziona zer izan zen, baina agintari [[huno]]ak atzera egin zuen eta Erroma txikiziotik salbatu zen.

| epea = [[440]]ko [[irailaren 29|irailak 29]]-[[461]]eko [[azaroaren 10|azaroak 10]]