1821-23. urteetan Espainian ezarri zen konstituzioaren aurkako gatazkan erregearen alde borrokatu zen boluntario gisa. [[Tomas Zumalakarregi]]ren laguntzaile eta idazkaria izanda, honekin batera sartu zen [[Lehen Karlistaldia|Lehen Gerra KarlistaKarlistan]]n. [[1837]]an espedizioa egin eta ia [[Madril]]era ailegatu zen. Alabaina karlistekin arazo batzuk izan zituen eta epaitu ondoren gartzeleratua izan zen. Gartzelatik irten zuenean, ordea, karlisten alde jarri zen atzera, eta Don Karlosen laguntzaile izendatu zuten. [[Valladolid]] eta [[Segovia]] konkistatu ondoren [[Baldomero Espartero|Esparterok]] [[Retuerta]]n menderatu eta preso hartu zuen. [[1839]]an presondegitik atera eta [[Karlos Maria Isidro Borboikoa]]rekin erbesteratu zen Frantziara, Bergarako hitzarmenaren ondoren. [[Elisabet II.a BorboikoaEspainiakoa|Elisabet II.a Borboikoak]]k 1849an amnistia eman zuenean, Espainiara itzuli eta gerra karlistetan zuen maila bera eskuratu zuen. 1868an [[Guardia Zibila|Goardia ZibilZibileko]]eko zuzendari nagusi izendatu zuten. [[1869ko iraultza]]ren ondoren, Elisabet II.a erregetzatik kendu zutenean, Don Karlosen alde egin zuen berriro. Liburu bat idatzi zuen: ''Vida y hechos de Don Tomás de Zumalacárregui.''
