Gerra Soziala: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
MerlIwBot (eztabaida | ekarpenak)
t robota Ezabatua: zh (strong connection between (2) eu:Gizarte Gerra and zh:同盟者戰爭 (前91至前88年)),es (strong connection between (2) eu:Gizarte Gerra and es:Guerra Social (Roma)),fr (strong connection between (2) [[eu:Gizart...
t Robota: Birzuzenketak konpontzen
1. lerroa:
'''Gizarte Gerra''' ([[K. a. 91]]-[[K. a. 88]]) edo, zuzenago esanda ''Aliatuen Gerra'', [[Erromatar Errepublika|Erromako Errepublika]] eta [[Italia]]ko bere aliatuen arteko gerra bat izan zen, erromatar hiritartasunaren emateagatik.
 
[[Gaio Mario]] [[Erroma]]tik kanpo egon zen denboran ([[K. a. 99]]-[[K. a. 90]]), bake erlatiboko urte batzuk egon ziren, non, zirudienez, Senatuak kontrolatzen zuen boterea. Baina, [[K. a. 95]]ean [[Lex Licinia Mucia]] argitaratu zen, erromatar hiritartasuna modu iruzurlean lortu zuten aliatuen aurka zuzendua, euren artean ezinegon indartsu bat eragiten duena.
5. lerroa:
[[K. a. 92]]an [[Marko Livio Druso]] [[tribuno]] bezala aukeratua da, liskarrera daramaten neurri demagogiko batzuk prestatzen dituena, [[lege frumentario]] berri bat eta zilarrezko [[sestertzio]]aren debaluzioa. Aliatuekin ezkutuko adostasun bat ere aurkezten du, hiritartasun eskubidea aginduz, lurren banaketa berri baten gastuen ardura hartzearen truke. Ofizialki senatuak gaitzetsia, bere etxean hiltzen dute, gerra pizten duena.
 
Pizenarrek, lukaniarrek, marsiarrek, samnitarrek eta apuliarrek parte hartzen dute, hauei, etruriar eta umbriarrak batzen direlarik, ''Italia'' izeneko errepublika batean independente bezala aldarrikatuz, [[Korfinium]] hiriburu bezala zutela, [[Erroma]]tik ekialdera, senatu batekin eta txanpon propioa egiteko eskumenarekin. Hasieran, erromatarren porrotak bata bestearen atzean datoz, [[K. a. 90]]ean, senatuak, armadaren agintea [[Luzio Kornelio Sila|Silari]]ri ematen dion arte, baina Mario politikara itzultzen da eta agintea berreskuratzen du.
 
Azkenik, gerra, Silak Aeserniako banda samnitarrak suntsitzen dituenean amaitzen da. Aliatuek, garaituak izan arren, euren xedea lortzen dute, urte horien igaroan, italikoei erromatar hiritartasuna emango zieten hiru lege onartu baitziren.