Adolfo Guiard: berrikuspenen arteko aldeak

| heriotza herrialdea = {{Bandera|Bizkaia}}

}}

 

[[Antonio Lekuona]]rekin hasi ondoren, hasieran [[Bartzelona]]ra eta [[1878]]an [[Paris]]era joan zen<ref>{{Erreferentzia|izenburua=Algo sobre Adolfo Guiard. Viñetas bilbaínas |izena= Alejandro |abizena= de la Sota Aburto |urtea= [[1952]]}}</ref>. [[1886]]an jaioterrira itzuli eta bertan lan egin zuen. Inpresionismoaren aitzindaria izan zen Euskal Herrian, nahiz eta bere lanetan kolorea baino marrazkia, irudia eta gauzen ingurua nabarmentzen ziren.

Adolfo Guiard Larrauri, 1860ko apirilaren 10ean Bilbon jaio zen artista inpresionista izan zen. Bere gurasoak, Alphonse Guiard argazkilari frantsesa eta Juliana Larrauri izan ziren eta 11 neba-arreba izan zituen. Familia aberatsa izan ez bazen ere, maila ekonomiko ona zutela esan daiteke Guiardrek izango duen ikasketa prozesurako oso lagungarri izango dena. Hala ere, zailtasun ekonomikoak ere igaro zituzten batez ere 1865-1867 urteen artean aitaren argazkigintza estudioa erre zenean eta 1874ko Karlisten bonbardaketen ondorioz.

 

 

16 urterekin, Bartzelonara alde egin zuen bere ikasketekin jarraitzeko. Zenbait datuen arabera aitaren aldeko aitonak bertan jaioa omen zen eta horrek artista erakarri zuela uste da, Erromara edo Madrilera ikastera joateak oso garestia izateaz gain bekarik edo mezenasik izan gabe. [[Manuel Losada]]<nowiki/>k esandakoaren arabera, Martin Alsina izan zuen irakasle hirian egon zen bitartean.

1878an, Parisera abiatuko da artista. Bidai hau, berebiziko garrantzia izan zuen artistaren garapenerako. Paris, momentu honetan Erromaren lekua hartzen hari da artean erdigune moduan. Elementu piktoriko berrien bila abiatu zen eta bertan ikasi eta barneratuko ditu garatzen hari den joera berria: inpresionismoa. [[Colaressi]]<nowiki/>ren akademian ikasi zuen eta Pierre-Paul Leon Glaize izan zuen tutore. Honen ustez, Guiard etorkizun oparoa izan zuen, “margotzeko jaioa” baitzen.

 

 

 

1887an Bilboko Sozietateak hiru mihise agindu zizkion (iruzkinen atalean gehiago hitz egingo dugu hauetaz). Honen ostean, Bakiora joango da eta orduan hasiko da benetan inpresionismoa lantzen kritika zorrotzak jasoz estilo erabat berria baitzen lurralde honetan. Kritika zorrotzenak D. Antonio Truebaren aldetik etorri ziren “El Noticiero Bilbaino” egunkarian. “El aldeano” koadro inpresionista kritikatu zuen estilo horrek, lantzen zuten artista eta inguruko intelektualez gain besteak ez zutelako ulertuko eta erabat estilo desatsegina bezala deskribatu zuen. Halaber, Unamuno bezalako artisten oniritzia ere jaso zuen. Aipagarria da ere urte hauetan izan zirela ere bere bakarkako lehenengo erakusketak Bilbon, 1887. Urtean Bilboko Sozietatean eta “Au monde elegant” eraikinean 1888an, baita ere oso kritikatuak.

Bilbora heldu eta berehala, ospea hartzen hasi zen eta 1887an, Sociedad Bilbainak hiru koadro eskatu zizkion. Cluba modernizatu nahi izan zuen momentu horretan presidente zen Ayarragarayk, eta horretako hiru margolan egin zituen artistak: ''La ría de Axpe'', ''En la terraza'' eta ''Cazadores en ''la Estación del Norte''. Hauetan, artistak bilboko egunereko gauzak islatzen ''saiatu zen, hala nola, zamaontziak itsasadarrean zehar, pertsonak hondartza ondoko kafetegietan, trenak, garai industrial horren kea… sortzen hari den burgesia bilbotarraren islapena egin zuen (hauek asialdiko ekintzak: ehiza, kirolak…) eta gizarte bilbotarraren errepresentazioa orokorrean.

 

 

Horrez gain, aire librean margotzeko joera erakutsi zuen, naturatik gertu. Horregatik, Bakiora joango da bizitzera, landa eremuko bizimodua duen herria. Bertan, pintura berri bat egingo du, non paisaia bigarren plano batean mantenduko du orain arte bezala eta arreta berezia eskeiniko dio bertako pertsonei eta bere bizimodu eta landa eremuan egiten duten lanari. Hemen, berdea izango da kolore esanguratsuena, eta apurka-apurka urdinak eta grisak ere protagonismoa eskuratzen joango dira.

Beste obra nagusi batzuk,'' La siega'' (1887),  ''La promesa'' (1877) eta  ''El ''grumete'' izan ziren eta beste koadro asko ez zituen bukatu. Nolanahi ere, ''Guiardek, bere paristar lankideek bezala, artea izan zuen beti gogoan, ez akademia edo sariak eta oro har, ez zituen koadro handiak egiten.

 

 

== Lan nabarmenduak ==