Frantziako Bigarren Inperioa: berrikuspenen arteko aldeak

Italian, [[PiamontePiemonte|Piamonteko]]ko Cavourrekin sinatu zuen Plombièrs hitzarmena ([[1858]]ko [[uztailaren 21]]ean) [[Austria]]ren aurka. Hurrengo urteko ekainean, Magenta eta Solferino gudetan austriarrak garaitu ostean, [[Prusia]]k Austriari laguntza emango zien beldurrez, Napoleonek bakea sinatu zuen, Piamontekin adostu gabe. Piamontek lurralde batzuk lortu arren, tartean [[Aita Santuek Estatuak|Aita Santuen Estatuko]] zati bat, Cavourrek dimisioa aurkeztu zuen.

Porrot latzak ere izan bazituen ere, batik bat [[1866]]tik aurrera, Napoleonek arrakastak izan zituen: [[Savoia (eskualdea)|Savoia]] eta [[Niza]] bereganatu zituen Frantziak [[1860]]an, [[Indotxina]]n eta [[Senegal]]en lehenengo koloniak kokatu zituen, [[Suezko Kanalakanala|Suezko Kanalaren]]ren eraikuntza ([[1859]]-[[1869]]), edota [[Mexiko]]ko espedizioa (1861-1866).

Baina 1866an bertan, [[Otto von Bismarck|Bismarcken]]en estreinako porrot diplomatikoa izan zuen Napoleonek, [[Luxenburgo]] Frantziarako bereganatu nahi izan zuenean. [[AEBetakoAmeriketako Estatu Batuetako Gerra Zibila|AEBetako Gerra Zibilean]] Hegoaldearen alde egin zuen Napoleonek, eta [[1865]]ean Iparraldea atera zen garaile. Gainera, Frantziak Mexikon ezarritako gobernua –Maximilianorena- ez zuten onartu AEBek. [[1867]]an, Frantziak abandonaturik, Maximiliano atzeman eta hil zuten.

Baina porrot erabakigarria [[1869]]-[[1870]]eko Prusiaren kontrako gerra izan zen. Bismarckek berehala garaitu zituen Frantziako armadak. Ondorioz, [[Alsazia]] eta [[Lorrena|Lorena]] galdu zituen Frantziak, eta legebiltzarrak III. Errepublika aldarrikatu ondoren, II. Inperioa amaitu zen.