|
[[1938]]ko [[azaroaren 1]]ean, Teniente Jeneraleraino aurreratua izan zen eta 15. Gudaroste Motorizatuaren agintaritzarekin egin zen. Honekin [[Polonia]]ren inbasioan parte hartu zuen.
Hurrengo urtean, [[Frantzia]]ko ofentsiban, bere 15. Panzer-korps, (5. eta 7. [[Panzer Dibisioezdibisio]]ez osatua zegoena, azken hau [[Rommel]]en agintaritzapean), Ardenetatik [[Mosa]] ibairaino aurrera egin zuen. Dinant herrian ibaia zeharkatu ondoren, Mantxako Kanalerantz abiatu zen, Corap jeneralaren IX. Armada suntsitzen eta [[Normandia garaia|NormandiaGaraia]] eta [[Bretainia]] eskuratzen. Ofentsibaren bigarren atal batean alemaniarrak hegoaldera eragin zuten, [[Mosa]] ibaian Weygan jeneralaren berregindako lerroen aurka egiteko. (Weygan, Maurice Gamelin jenerala ordeztu zuen Frantziako armaden buruan). [[Ekainaren 7]]an Hothen eta [[Rommel]]en blindatuak Weygan lerroa apurtu zuten, eta Forges-les-Eux iritsi ziren.
[[Frantzia]]ko ofentsibetan arrakasta handiak izan zituelako, Hoth Infanteriako Jenerala izendatu zuten [[1940]] urteko [[uztailaren 19]]an.
Hurrengo urtearen ekainean, Alemaniak errusiarren aurka “[[BarbarrossaBizargorri Operazioa]]” jarri zuten martxan. Hermann Hoth, 3. Panzergruppearen agintaritza zituela, erdiko armada taldearen iparraldeko alobaren buruan egin zuen aurre. (erdiko armada taldeak Von Bock jenerala agintzen zuen). Hegoaldeko alboan, [[Heinz Guderian]] gauza bera egin zuen bere 2. Panzergruppearekin. Byalistok hirira iritsi zirenean, Hoth hegoaldera biratu zuen eta Heinz Guderian | Guderian]] Iparraldera. Itxitako poltsan Golubev jeneralaren 10. Armada Gorria iha osoa geratu zen harrapatuta. Operazio bera egin zuten geroago [[Minsk]]en eta Vitebsken.
[[1941]]eko urrian, Hermann Hothek [[Carl Heinrich Von Stülpnagel]] jenerala ordeztu zuen 17. [[Ukraina]]ren Armaden Talde buruan. [[1942]]ko [[urtarril]]ean errusiar erasoa atzera bota zion.
[[1942]] urteko azaroaren 19an, errusiarrek [[Urano Operazioa]] jarri zuten martxan. Bost egun geroago, [[Friedrich Von Paulus]] jeneralaren VI. Armada osorik inguratu zuten Stalingradoko ''kessel'' (Kazola) barruan. Hegoalderantza, [[Erich Von Manstein|Von Manstein]], A Armadetako Talde agintaria zela, Von Paulus laguntzea nahi zuen. Horretarako errusiar armaden artean zulo bat ireki behar zuen, handik VI. armada hornitzeko, edo gauzak okerrago jartzen baziren, armada guztia ebakuatzeko. Hermann Hoth eta bere 4. Panzer armada aukeratuak izan ziren erasoa burutzeko.
Abenduaren 12an, goizez, Hoth bere 6. eta 23. Dibisio Korazatuak jaurti zituen ipar-ekialdera; bere erasoa, [[Kotelnikovo]]tik [[StalingradoStalingrad]]raera doanzihoan trenbidearen sektore estu batean zentratu zen. Eskuin aldean 17. Panzer dibisioa zihoan, Hothen bi dibisioen alboak gordetzen. Ezker aldean, 4. Armada errumaniarrak gordetzen zuen Hothen aurrerakada. Alemaniarren aurrean, errusiarren 126. eta 302. Infanteriako Dibisioak prestatu ziren erasoari aurre egiteko. Baina alemaniarrak [[hegazkin]] eta blindatu gehiago zituztela eta, zuloa irekitzen hazi ziren. Iluntzerakoan, Hothen 6. dibisioa Aksai ibaiaren hegoaldeko ertzera iritsita zen. 23.ak, Nebikovo herria pasatu zuen eta zenbait kilometro iparralderantz zegoen. Hurrengo egunean, 6. Panzerdivisioa ibaia zeharkatu zuen eta beste aldean indartsu egin zen. 23. dibisioa ibaira iritsi zen Krugliakov hirian eta bai errepidea eta bai trenbidea moztu zituen. Abenduaren 14an aurre egiten jarraitu zuten alemaniarrek, eta haien aurrean Mishkova ibaia azken oztopa izango zela ematen zuen. Baina hurrengo egunean, IV. Errusiar Armada Mekanizatuarekin topatu ziren eta, berriz ere, Aksai ibai alderantz atzeratu izan behar ziren. Kesselera ailegatzeko 35 kilometro bakarrik falta zirenean, alemaniarrak defentsibara pasa ziren, errusiarrek galera asko eragin zizkietelako. [[Adolf Hitler]]ek, [[Friedrich Von Paulus|Von Paulusen]] errusiar lerroak apurtzeko eta Hothekin aurkitzeko baimena ez zionez emanten Viking izendatutako [[Schutzstaffel|SS]] Divisio Motorizatuaren iritsiera itxaron zuen.
Gauzak horrela, [[abenduaren 24]]ean Guardia Sobietarren 2. Armada eta 51. Errusiar Armada azaldu ziren eta alemaniarrei eraso zioten. 2.ak aurretik ekin zion Kotelnikovo bidean, eta 51.ak eskuinaldetik eraso zuen. Albo hau, 4. Armada [[Errumania]]rrak gordetzen zuela, berehala desegin eta errusiarrak Verjne-Rubezhni-Tormosin-Gluboki lerrora ailegatu ziren. Hothek, bere armadak itxitak izateko arriskuan ikusi zuenez, atzera egin zuen iha 240 kilometro. VI. Armada laguntzeko operazioak porrot egin zuen.
[[1943]]ko uztailean, Hothek [[Kurskeko gudua]]n hartu zuen parte bere 4. Panzer Armadarekin (orain bost Panzer dibisioakdibisiok, motorizatutako dibisio bat eta infanteriako sei dibisioakdibisiok konposatzenosatzen zituztenzuten 4. Panzer Armada). Berriz ere Hoth [[Erich Von Manstein|Von Mansteinen]] agintaritzapean zegoen. Honek, Hothen eta Kempfen armadak batzean alemaniar armaden artean inoiz ikusitako indar blindatuena zeukan. Baina aurrean, Vatutin errusiar jeneralak sei armada osorik zabaldu zituen eta 6/5 proportzioa lortu zuen bere alde. Hala ere, Hothen aurrerakadak arrakasta izan zuen lehen aldi batean. Baina iparraldean alemaniarrek galera asko izaten ari ziren. Gainera, ingelesek eta amerikarrek [[Sizilia]] eraso zuten eta, horrela, kursko bataila, aliatuen alde inklinatu zen. Hoth atzeratu egin behar izan zen bere 4 Panzer Armadarekin berriro ere.
Kursk ondoren, Hoth zorigaiztu egin zen [[Adolf Hitler|Hitlerren]] aurrean. Honek, ahal izan zuen guztia ez egiteaz salatu zion, Hothek [[Kiev]] hiria berreskuratu ezin izan zuelako. Beraz, Hitlerrek Hermann Hoth bere Führeren erreserban jarri zuen. Hala ere, [[Bigarren Mundu Gerra|gerraren]] azken egunetan, [[1945]] eko apirilean, Hoth deitu zuten, Harz mendien defentsa bururatu zezan. Han iraun zuen gerra bukatu arte.
|
