Ekonomialari: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
9. lerroa:
 
=== Espezializazioa ===
Ekonomialariak, zientzia ekonomikoen eremu jakin batzuetan espezializatu ohi dira. Hauen artean, honako espezialitateak atzeman daitezke: adimen ekonomikoaren azterketa, ekonomia zaharraren azterketa, lan -merkatuaren azterketa, politika monetarioarendiru-politikaren azterketa, finantz finantza-merkatuen azterketa, ekonomia geografikoaren azterketa, institutuen ekonomiaren azterketa, eta abar.
 
=== Lanbideak ===
16. lerroa:
Medikuntza edo zuzenbide lanbideetan ez bezala, ekonomialaritza titulurik ez da existitzen (ikasketa formalizaturik ez da). Hala ere, bigarren graduko titulu baten jabe izatea, gutxieneko ezagupena da ekonomialari gisa lan egiteko.
 
Politikariek, ekonomialarien analisiak aintzat hartzen dituzte politika ekonomiakekonomikoak eratzeko orduan. Horregatik dira hainbat politikari, ekonomian ikasiak: [[Raymond Barre]], [[Jacques Delors]], [[Pascal Lamy]], [[Dominique Strauss-Kahn]], Jacques Parizeau, [[Stephen Harper]], eta abar.
 
== Ekonomialarien diskurtsoen aniztasun eta desadostasunak ==
30. lerroa:
 
Hala ere, zientzia ekonomikoak etengabeko eraldaketa prozesu batean murgilduak dira. Politika ekonomikoak, denbora eta espazioaren arabera aldatzen doaz: korronte ekonomiko nagusien baitan edo alboan, joera ekonomiko berriak agertzen doaz:
*Ekonomia klasiko berria eta sintesiasintesi neoklasikoa: Robert Lucas Jr, Finn E. Kydland, Edward C. Prescott, Robert Barro.
*Ekonomia keynesiar berria eta sintesiasintesi neokeynesiarra: Joseph Stiglitz, George Akerlof, Gregory Mankiw, Stanley Fischer, David Romer.
*Korronte ekonomiko nagusiak ukatzen dituzten hainbat ekimen: 2010. urtean, doktrina neoklasikoari uko eginez, frantses ekonomialari talde batek ''[[Lur jotako ekonomialarion manifestua]]'' argitaratu zuen.<ref>http://www.atterres.org/</ref> Helburua, teoria neoklasikoaren begi bistako inkoherentzien salaketa pedagogikoa zen.