Maracaiboko aintzira: berrikuspenen arteko aldeak

'''Maracaiboko aintzira'''<ref>{{Erreferentzia|url=http://www.euskaltzaindia.net/dok/arauak/Araua_0170.pdf|egilea=[[Euskaltzaindia]]|data = 2012-05-25|izenburua= 170. araua: Amerikako toponimia}}</ref> [[Venezuela]]ko ipar-mendebaldean —[[Zulia]] estatuan— dagoen [[ur]] gaziko [[aintzira]] da. Iparraldeko muturrean dagoen 55 kilometroko itsasarteak [[Venezuelako golkoa]]rekin lotzen du eta ibai askok dute ahoa aintziran; handiena Catatumbo ibaia da. [[Hego Amerika]]ko aintzirarik handiena da, 13.210 [[km²]] baititu, eta munduko zaharrenetariko bat. Itsasoarekin hain lotura handia duenez, [[golko]]tzat ere har liteke, baina oro har aintziratzat hartzen da, eta arrasto geologikoek erakusten dute guztiz aintzira izan zela iraganean.

 

 

155 km da luze, lekurik zabalenean 120 km da zabal, eta gehieneko sakontasuna 30 m-koa du. Mendiek inguratzen duten sakonune batean dago. [[Antillak]] eta [[Venezuelako golkoa]] lotzen ditu. [[Petrolio]] asko du. [[Alonso de Ojeda]]k aurkitu zuen 1499an. Maracaiboko aintziraren ertzetan daude Hego Amerika guztiko [[petrolio hobi]] aberatsenak.