Castaños ideologikoki nahiko kontserbadorea zen baina berehala bizitzako konstante batere Madrilgo unean uneko agintariekin - absolutista zein liberal - orokorrean harreman onak izatea izanlortu zenzuen. Zentzu honetan, Angel Fernández de los Ríos politiko, idazle eta historialariak berarengatik honako hitz hauek esan zituen: ''"Es siempre amigo del que manda, porque está bien con todos los partidos"''. Dena den, posible da Bailengo garaipen hark emandako prestigioaren ondorio ere izatea.<ref>http://www.catedrageneralcastanos.org/documentos/18_21_de_noviembre_2008.pdf. 57. orria.</ref>
[[Fernando VII.a Espainiakoa]]ren agintaldian absolutismoaren alde egin zuenez, Kataluniako kapitain jenerala izan zen. Postu hartan zegoela, 1817ko [[pronutziamendu]] liberala erreprimitu zuen. Honen buru Bartzelonan [[Bartzelona|Bartzelonan]] Luis de Lacy]] jenerala zelarik, mugimendu honek porrot egin zuenean, epaitegiakCastañosek jeneral hura fusilatu zezanzezaten agindu zion Castañosizuen, honeknahiz ordeneta huradirudienez betenonbait zuelarikbiak masoiak izan.<ref>http://www.1808-1814.org/persones/lacy.html</ref> Erabaki horren ondorioz, liberalek egundoko ezinikusia hartu zioten Castañosi.
[[1825]]ean Gobernuan hartu zuen parte, eta gero [[Espainiako Senatua|senatari]] bilakatu.<ref>[http://www.senado.es/cgi-bin/BRSCGI?CMD=VERDOC&BASE=HISE&DOCN=000000278 Espainiako senatuaren webgunea]</ref>
