|
== Bizitza ==
Zuzenbide-ikasketak egin ondoren, kazetaritzan hasi zen lanean. ''L'Histoire pour tous'' aldizkaria sortu zuen, ''Historia Magazine'' aldizkariko zuzendari izan zen, eta ''Nouvelles littéraires'' eta ''Figaro littéraire'' aldizkarietako lankide izan zen. Gero, irratian hasi zen: 1951n, ''La Tribune de l'histoire'' sortu zuen, [[André Castelot]]ekin eta [[Jean-François Chiapp]]ekin. Telebistan ere egin zituen zenbait saio: ''La Caméracaméra explore le temps'', ''Alain Decaux raconte'', ''Le Dossierdossier d'Alain Decaux'' eta ''Alain Decaux face à l'histoire''.
Hainbat liburu idatzi ditu,: besteak beste, ''Louis XVII'' (1947), ''La Conspirationconspiration du général Malet'' (1952), ''La Bellebelle Histoirehistoire de Versailles'' (1954), ''Les Grandsgrands Mystèresmystères du passé'' (1964), ''Histoire des Françaises'' (1972), ''Victor Hugo'' (1984), ''Les Assassinsassassins'' (1986), ''Morts pour Vichy'' (2000), ''Chantilly et Noyon dans l'histoire'' (2001), ''Tous les personnages sont vrais'' (2005), ''Le Duc d'Aumale'' (2006), ''La Révolution de la Croix: Néron et les chrétiens'' (2007), ''Coup d'État à l'Élysée'' (2008) eta ''Dictionnaire amoureux de Alexandre Dumas'' (2010).
1980an, [[Frantziako Akademia]]ko kide hautatu zuten. 1999an, [[frankofonia]]ko Alain Decaux Literatura Sariketa antolatu zuen Lilleko Fundazioak, idazle frankofono berriak saritzeko, eta sari horien babesle da Alain Decaux 2003az geroztik.
== Erreferentziak ==
{{ lur | data=2011/12/27}}
|
