18:59, 10 urtarrila 2014ko berrikusketa aldatu Xirkan (eztabaida \| ekarpenak) 42.189 edits No edit summary ← Aurreko ezberdintasuna		20:33, 10 urtarrila 2014ko berrikusketa aldatu desegin Xirkan (eztabaida \| ekarpenak) 42.189 edits No edit summary Hurrengo ezberdintasuna →
14. lerroa: '''François Fénelon''', jaiotza-izena: '''François de Salignac de la Mothe''' (Fénelon gaztelua, [[Sainte-Mondane]], [[Périgord]], [[1651]]ko [[abuztuaren 6]]a - [[Cambrai]], [[1715]]ko [[urtarrilaren 7]]a) [[frantzia]]r artzapezpiku eta [[teologo]]a izan zen. == Bizitza eta lanak == 1678an katoliko egindako emakume [[protestante]]en taldeko (Nouvelles Catholiques) zuzendari izendatu zuten, eta hamar urte egin zituen kargu horretan. Garai horretan idatzi zituen ''Traité de l´éducation des filles'' (1687, ''Nesken irakaskuntzarako gidaliburua''), ''Traité du ministère des Pasteurs'' (1688, ''Apaizen egitekoei buruzko liburua'') eta ''Réfutation du système de Malebranche'' (''Malebrancheren sistema arbuiatuz''). 1689an [[Luis XIV.a]]ren bilobaren irakasle izendatu zuten, eta harentzat idatzi zituen ''Aventures de Télémaque'' (1699. Duvoisin idazle euskaldunak itzuli zuen obra hori, 1830. urtetik aurrera), ''Dialogues des morts'' (1700, ''Hildakoen hizketak'') eta alegia-liburu bat (''Fables''). ''Télémaque, Plan de Gouvernement'' (1710) eta ''Essai philosophique sur le Gouvernement civil'' liburuetan herrien aginpideko oinarriak finkatu zituen. Liburu horietan azaldu zituen ideiei esker, Cambraiko artzapezpiku izendatu zuten (1695). Bossueten ''États d´oraison'' liburuari erantzunez, ''Explication des maximes des Saints'' (1697) idatzi zuen. Bossuetek ''Relation sur le quiétisme'' (1698) idatziz erantzun zion, eta azkenik [[Aita Santua]]k haren liburuko 23 proposamen kondena zitzan lortu zuen. Fénelon erabaki horren aurrean makurtu zen, ''De Auctoritate'' liburuan esaten zuena betez. [[1678]]an, [[katoliko]] egindako [[protestante]]en alabek ikasten zuten barnetegiko (''Institut des Nouvelles Catholiques'') zuzendari izendatu zuten, eta hamar urte egin zituen kargu horretan. Garai horretan idatzi zituen ''Traité de l´éducation des filles'' ([[1687]], ''Nesken irakaskuntzarako gidaliburua''), ''Traité du ministère des Pasteurs'' ([[1688]], ''Apaizen egitekoei buruzko liburua'') eta ''Réfutation du système de Malebranche'' (''Malebrancheren sistema arbuiatuz''). 1689an [[Luis XIV.a]]ren bilobaren irakasle izendatu zuten, eta harentzat idatzi zituen ''Aventures de Télémaque'' ([[1699]]. [[Joan Piarres Duvoisin]] idazle euskaldunak itzuli zuen obra hori, [[1830]]. urtetik aurrera<ref>François FÉNELON: [http://klasikoak.armiarma.com/idazlanak/D/DuvoisinTelemake.htm Telemake] Euskaratzailea: Joan Piarres Duvoisin. Klasikoen gordailua. Klasikoak.armiarma.com</ref>), ''Dialogues des morts'' ([[1700]], ''Hildakoen hizketak'') eta alegia-liburu bat (''Fables''). ''Plan de Gouvernement'' ([[1710]]) eta ''Essai philosophique sur le Gouvernement civil'' liburuetan herrien aginpideko oinarriak finkatu zituen. Liburu horietan azaldu zituen ideiei esker, 1695ean [[Cambrai]]ko artzapezpiku izendatu zuten. [[Jacques Bénigne Bossuet\|Bossueten]] ''États d´oraison'' liburuari erantzunez, ''Explication des maximes des Saints'' ([[1697]]) idatzi zuen. Bossuetek ''Relation sur le quiétisme'' (1698) idatziz erantzun zion, eta azkenik [[Inozentzio XII.a]] aita santuak haren liburuko 23 proposamen kondena zitzan lortu zuen. Fénelon erabaki horren aurrean makurtu zen, ''De Auctoritate'' liburuan esaten zuena betez. == Erreferentziak == {{ lur \| data=2011/12/26}} {{erreferentzia_zerrenda}} == Kanpo loturak ==

François Fénelon: berrikuspenen arteko aldeak