Sintaxi: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
5. lerroa:
== Historia ==
Sintaxi da, perpausa osatzean, hitzen artean dauden harremanen zientzia. [[Apolonio Diskolo]]k (II. mendea) eman zion izena, baina bere jatorria koka dezakegu subjektu eta predikatuaren arteko desberdintasunean ([[
Logikari dagokionez, esan behar da [[Erdi Aroa]]n zehar, analisi sintaktikoari lotuta egon dela, XVII. mendeko Arrazionalismoarekin eta ''Grammaire générale et raisonée'' delakoarekin amaitzen duen tendentzia bat, Port-Royalekoa deitua ([[1660]]), konfiguratuz. Tendentzia hau konparatismoaren hasieran krisian hasten da, eta, nola gure egunetan oraindik mantentzen da eskolako gramatiketan, linguisten kezka desagertzen da, datuak batzearekin batera kezkatuta.
11. lerroa:
Aurkikuntza fonologikoaren zabalkuntza ez doa jarrera honen aurka eta hizkuntza familiarren ikasketak indartzen du. Ordea, irizpide metodikoak hartzen dira, enpirismo orokorra dela eta, zeren deskripzio sintaktikoa gutxitzen uzten du.
Hortik, fonologiak arnastuta, berehalako osagai difusioa sortzen da. Testu eta esaldien analisia egin behar da, mailaka, eta unitateei izena jarri behar zaie, esaldi edo perpausaren barruan betetzen duten paperaren arabera, honela, deskripzio fonematiko batera iritsi arte. Metodo
== Kanpo loturak ==
|