'''Luis Vidales''' ([[Calarcá]], [[KolonbiaQuindío]], [[1904]] - [[Bogotá]], [[Kolonbia1990]], 1990) [[kolonbia]]r [[olerki|olerkari]] eta [[saiakera]] idazlea izan zen.
== Biografia ==
[[Nekazaritza|Nekazari]]-familia bateko semea zen. Gaztetatik [[Bogotá]] eta [[Medellín]]ekogo literatura-elkarteetan parte hartu zuen, batez ere 1915az[[1915]]az geroztik Medellínen kokaturiko ''Panida'' taldean. Han, [[León de Greiff]] olerkariak sortutako ''Panida'' aldizkarian parte hartu zuen. Poeta haren lanek, gainera, eragin handia izan zuten Vidalesengan. 1926an[[1926]]an argitaratu zuen ''Suenan timbres'' (''"Txirrinak joka ari dira"'') liburua Kolonbiako lehen olerki lan [[abangoardiaAbangoardismo|abangoardistatzat]] jo zuten, De Greiffen esperimentalismo hertsia eta ironia muturreraino eraman izanaren ondorioz. Ondoren, egunkari eta aldizkarietarako lanak idazten jardun zuen, eta [[1948]] arte ez zuen bere bigarren liburua, ''La insurrección desplomada'' (''"Porrot egindako altxamendua"''), kaleratu. Hirugarrena, ''La obreríada'', 1977an[[1977]]an argitaratu zuen. Azken horietan, edukiari dagokionez, [[Pablo Neruda]] idazlearen antzeko ikuspegia hartu zuen, hau da, giza arazoekiko konpromisoarena. Saiakeretan ere islatu zuen, estetika [[marxismo|marxistaren]] ildotik, langileriaren sufrimenduekiko konpromisoengaiamendu hori.
