Zinborio: berrikuspenen arteko aldeak

[[Arkitektura]]n, '''zinborioa''' edo '''zinborrioa''', [[kupula]]rentzako oinarri bezala balio duen gorputz zilindriko edo oktogonala da. Ez da bakarrik [[arkitektura erlijiosoa]]n erabiltzen, tenpluetan gehien erabiltzen den arren. Hain zuzen ere, gurutze formako oinplanoa duten elizetan, latindar zein greziar formakoak izan, [[nabe (arkitkektura)|nabe]] nagusia eta [[transeptu]]a elkartzen diren toki bat dago, [[gurutzadura (arkitektura)|gurutzadura]] izena duena. Ohikoa da toki hau zinborio baten gainean altxatutako [[kupula]] baten bidez estaltzea. Transeptuaren zabaleraren arabera, gurutzadura karratua izan daieke, edo laukiluzea. Edozein kasutan bere lau aldeak, [[toru]] formako arku banakin osatuak daude, hauen gainean zinborioa altxatzen delarik. Hau, oinplano zirkular edo oktogonalekoa denez, gurutzadura karratua edo laukiluzea den bitartean, behar bezalako eustea egiteko, azken honen lau erpinetan beste hainbeste egitura atal gangatuak jartzen dira, hiruki esferiko forman, kasu honetan [[petxina]] deritzelarik, edo harresiz kanpoko [[mentsula]] forman, non [[tronpa (arkitektura)|tronpa]] deitzen diren. Zinborioa, bere astuntasuna arintzen duten eta goikaldeko argiztapena mesedetzen duten [[argizulo]] edo zuloen bidez sartua dihoa.▼