Erromako Senatua: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
|||
1. lerroa:
[[File:Maccari-Cicero.jpg|thumb|right]]
'''Erromako Senatua''' ([[latin]]ez ''Senatus'')
== Fundazioa ==
8. lerroa:
[[Erroma]]ko populazioa bi taldetan zegoen banandurik, Senatua eta Herria, SPQR laburdurak adierazten duen bezala: ''Senatus PopulusQue Romanorum'' (Erromako Senatua eta Herria).
Senatuak ez zeukan legeak egiteko botererik. Senatus consultum-ak (Senatuak ematen zituen ebazpenak) lege zein praktika politikorako aholkuak baino ez ziren. Senatuko ebazpen horiek kontuan hartuta, Erromako asanbladek egiten zituzten legeak eta aukeratzen zituzten magistratuak. Joera hau [[Erromatar
Hala ere, Senatuak botere handia bazeukan. Enbaxadak hartzen eta igortzen zituen; lur publikoez (probintziez ere) arduratzen ziren magistratuak eta gerrarako jeneralak Senatuak izendatzen zituen; altxor publikoa ere bere esku zegoen. Larrialdi kinketan, Senatuak baimena eman behar zien kontsulei diktadore bat izendatzeko. Berant Errepublikan, ordea, ''senatus consultum de republica defendenda'' edo ''senatus consultum ultimum'' izeneko ebazpenak jarri ziren indarrean Errepublika pertsona baten menpean gera ez zedin. Gerra-lege gisa hau, [[Zizeron]]ek ezarri zuen [[Katilinaren konspirazioa]]ri aurre egiteko adi bidez.
22. lerroa:
Garai horretan, senatari atzerakoien talde bat sortu zen, ''[[Optimates]]'' izenekoa. [[Marko Emilio Eskauro]], [[Kinto Lutazio Katulo]], [[Marko Kalpurnio Bibulo]] eta [[Katon Minor]] ziren haien buru.
Talde horrek eta ''[[Populares]]'' izenekoak
''Optimates'' taldean [[Sila]] edo [[Ponpeio Handia]] (azken urteetakoa) sartu beharko lirateke. ''Populares'' taldean, berriz, [[Gaio Mario]], [[Zina]] edo [[Julio Zesar]]. Taldeak, nolanahi ere, ez ziren hain garbiak, eta politikariak taldeaz aldatzen ziren.
| |||