«Kaligrafia»: berrikuspenen arteko aldeak

[[Fitxategi:龜-aorder.gif|thumb|alt=|Kaligrafia txinatarra]]

Herrialde musulmanetan, [[Koran]] liburu sakratua kopiatu beharrak itzal handia eman zion kaligrafiari eta bide horretatik arte-mailara iritsi zen.

[[Mendebaldea (kultura)|Mendebalean]], greziarren artean idazketa silabikoa [[K. a. VIII. mende]] inguruan agertu zen. [[Bizantziar Inperioa|Bizantzion]] erabili zen lehen aldiz letra xehea. [[Erdi AroanAroa]]n eta lehen Errenazimentuan[[Errenazimentua]]n kaligrafia monasterioetako kopiatzaileen lanari esker garatu zen batez ere. [[XVI. mendeazmende]]az gero, inprentaren hedapenak kopiatzaileen lana murriztu zuen eta kaligrafia gehiegizko apaingarriz hornitu zen ondoko 300 urteetan. [[XIX. mendearenmende]]aren amaierarekin kaligrafiaren tradiziozko formen errenazimentua etorri zen.

Pedagogiaren alorrean, garai guztietan kaligrafiak garrantzi handia izan badu ere, haren irakaskuntza galduz joan da gure egunotan ikasleen artean boligrafoa[[boligrafo]]a sartu den heinean. XVI. mendean Juan[[Joan de IciarItziarkoa]] kaligrafo durangarra nabarmendu zen antze honetan Espainian eta Europan.