Augsburgeko Dieta: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
tNo edit summary
Euskaltzaindiaren araura egokitu
1. lerroa:
[[Fitxategi:Verlesung der Confessio Augustana.jpg|thumb|right|300px|Karlos V.ak ''Confessio Augustana'' edo AugsburgokoAugsburgeko aitortza jasotzen du, [[1530]]eko ekainak 25ean.]]
'''AugsburgokoAugsburgeko Dieta''', [[Germaniako Erromatar Inperio Santua|Germaniako Erromatar Inperio Santuko]] [[Reichstag (Germaniako Erromatar Inperio Santua)|Dieta Inperialak]] [[Augsburgo]] hirian egindako biltzarrei deritze. Biltzar asko egin ziren, baina garrantzitsuenak, Erreforma garaian eta [[Karlos I.a Espainiakoa]] buru zuten katolikoen eta [[Esmalkaldako Liga]]ko protestanteen artean [[XVI. mendea]]ren hasieran gertatutako erlijio gerren garaian eginiko hirurak dira.
 
[[1530]]eko biltzarra, [[Erreforma Protestante]]ak piztutako tentsioak lasaitzen saiatu zen. [[Augsburgoko aitortzak]] izan ziren emaitza, funtsezko dokumentua luteranismoarentzako, enperadoreari aurkeztu zitzaiona. Esmalkaldako Ligaren aurka lortutako garaipenaren ondoren, Karlos V.ak [[1547]]-[[1548]]ko biltzarra deitu zuen (''geharnischter Reichstag''), non [[Augsburgoko Interima]] aldarrikatu zen. Katolizismoari lehentasuna emateko saiakera hau, printze ugarik arbuiatu zuten, eta gatazka, [[1555]]eko biltzarrean konpondu zen, [[Augsburgoko Bakea]] lortu zenean. Hitzarmenak, ''Confessio Augustana'' onartzen zuen eta ''[[Cuius regio, eius religio]]'' printzipioa ezarri zuen ([[latin]]ez, ''Erregearen erlijioa, bere mendekoena da'' esan nahi duena). Printzipio honen arabera, printze edo errege bakoitzak erabaki zezakeen bere mendekoen erlijioa zein izango zen.
 
[[Trentoko kontzilioa|Trentoko kontzilioko]] dekretuek, balioa hartu zuten [[Italia]], [[Portugal]], [[Polonia]] eta [[Alemania]]ko printze katolikoentzat, AugsburgokoAugsburgeko Dietaren [[1566]]ko biltzarrean ([[Frantzia]]ren politika [[erregalismo|erregalistak]] ([[Errege oso kristaua]]) eta [[Espainia]]renak ([[Monarkia Katolikoa]]) horiek indarrean sartzeaz arduratzen zirenak euren erregeak izatea eragiten zuen.
 
[[Kategoria:Protestantismoa]]