Ayyubtarren dinastia: berrikuspenen arteko aldeak

'''Aiubtarrak'''<ref>{{Erreferentzia|url=http://www1.euskadi.net/harluxet/hiztegia1.asp?sarrera=aiubtarrak|egilea=Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa|izenburua=Aiubtarrak}}</ref> ([[kurduera]]z:ایوبیان, ''Eyûbiyan'') leinu [[kurdu]] [[Sunismo|sunita]] izan zen<ref>Özoğlu, Hakan, ''Kurdish notables and the Ottoman state'', (State University of New York, [[2004]]), 46. orr.</ref>, [[XII. mendea|XII.]] eta [[XIII. mende]]etan [[Ekialde Hurbila]] gobernatu zuena. [[Najm ad-Din Aiub|Aiub]] eta [[Asad ad-Din Shirkuh|Shirkuh]] anaiek sortua, hasieran [[Zengid leinua]]ren soldaduak izan ziren, Aiuben semea zen [[Saladin]]ek independentzia lortu arte. [[1171]]n al-Adid hil eta [[Fatimitar kalifaldia]] amaitu zenean, Saladinek bere buruari [[Egipto]]ko sultan aldarrikatu zuen. Hamarkada bat borrokan igaro eta gero, [[1183]]. urterako, [[Siria]], iparraldeko [[Mesopotamia]], [[Hiyaz]], [[Yemen]], [[Iparraldeko Afrika]] egungo [[Tunisia]]raino konkistatuak zituen. [[1187]]an, Hattingo gudua eta gero, [[Jerusalemgo erresuma]]ren gehiena ere okupatu zuen<ref>{{Erreferentzia|abizena1= Lyons |izena1= M. C.|izena2= D.E.P.|abizena2=Jackson |urtea= [[1982]] |url= http://books.google.com/?id=hGR5M0druJIC |izenburua= Saladin: the Politics of the Holy War |argitaletxea= Cambridge University Press|isbn= 978-0-521-31739-9}}</ref>.

 

 

Bere lurraldeen ekonomia sendotzeaz gain, aiubtarrek [[Sunismo|islam sunita]] fundamentalista hedatu zuten, hiri nagusietan ''[[madrasa]]'' asko eraikitzen.